Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z tysiąca form życia każdy znać może tylko jedną. Zazdrościć innym szczęścia to szaleństwo; nie można by się nim posłużyć. Szczęście nie bywa gotowe, trzeba je szyć na miarę

(…) większość sądzi, że może uzyskać od siebie coś dobrego, wyłącznie uciekając się do przymusu; ludzie podobają się sobie tylko zafałszowani. Nikt nie pragnie być sobą. Każdy naśladuje obrany przez siebie wzór; nawet go nie wybiera, po prostu akceptuje gotowy. Tymczasem można, jak sądzę, wyczytać w człowieku inne rzeczy. Nikt nie śmie. Nikt nie śmie odwrócić strony. Prawa naśladownictwa; nazywam je prawami strachu. Każdy boi się znaleźć w osamotnieniu; i właściwie wcale nie potrafi się odnaleźć. Ta agorafobia moralna jest mi wstrętna; najgorszy rodzaj tchórzostwa.

- Widzę teraz – powiedziała mi pewnego dnia – że rozumiem dobrze twoją doktrynę: jest to doktryna czasu teraźniejszego. Może nawet piękna – po czym dodała ciszej, ze smutkiem: - ale ona unicestwia słabych.

Zdobyłem wolność, być może; ale cóż z tego? Cierpię z powodu tej bezczynnej swobody.

(...) wszystko mnie męczy, nawet czytanie; zresztą co czytać? Być - oto, co zajmuje mnie bez reszty.

Nic nie odbiera tak odwagi w myśleniu, jak owa niezmienna trwałość lazuru.

... nic tak nie wadzi szczęściu jak wspomnienie szczęścia." rozdz. VIII.