Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Picie piwa, a nawet zażywanie kokainy nie jest tak złe jak pycha, która nie pozwala zobaczyć komuś jego własnych błędów.

Poza tym mam tanie obstalunki - akurat tyle, żeby żyć bez żadnych wymogów od rzeczywistości - kupiłem żółtą koszulę, czerwony beret i lekkie turystyczne buty - oto wszystko. Czasem kino. Potem to się skończy, nastąpią czasy skórki od chleba, a potem do widzenia.

Zupełnie nie jestem „demonem", za którego mnie uważają. Jestem człowiekiem b. nieszczęśliwym, który całe życie miota się wśród strasznego zamieszania i komplikacji. Nie zawsze była moja w tym wina. Kocham Inkę i nigdy Jej nie skrzywdzę. Chciałbym, aby mnie poznała i albo uznała za kogoś Jej godnego, albo odtrąciła na zawsze, ale nie na podstawie plotek i literatury, tylko prawdy. Na to trzeba trochę czasu, tym bardziej jeśli chodzi o życie, albo choćby część jego.