Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko gdy stracisz wszystko, możesz stać się każdym.

Ale jako rasa ludzka nie powinniśmy czuć się wyjątkowo. Bo być może człowiek nie jest najlepszą formą rozwoju, na jaką stać ten wszechświat. Być może któregoś dnia będzie musiał ustąpić, aby na jego miejscu pojawił się ktoś inny, lepszy. Ktoś, kto nie wymyśli pieniędzy, wojny i popu.

To życie jest jak szpital, a my jesteśmy jego pacjentami i wiecznie marzymy o zmianie łóżka.

Wszystkie atomy, z których składa się nasze ciało, to te same elementy, z których zbudowane są gwiazdy, planety i cała przestrzeń pomiędzy nimi. Jesteśmy częścią wszechświata i wszechświat jest w nas. Kiedy odchodzimy, oddajemy naszą cielesną formę i powstają z niej nowe rzeczy. Niektórzy mówią, że w kontekście całości jesteśmy mrugnięciem oka, nieważni. To nieprawda. W tej czy innej formie jesteśmy od zawsze i na zawsze.