Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdarzają się nam powstania i upadki, potem znowu powstania i upadki, i tak w kółko. Nic w tym dziwnego, życie nie jest albo czarne, albo białe. Jest już bardziej szare, wiele razy o tym usłyszałam w ciągu siedemnastu przeżytych lat.

I właśnie dlatego upadliśmy. Ponieważ próbowaliśmy za wszelką cenę pokonać przeznaczenie. Próbowaliśmy mieć szczęśliwe zakończenie, ale nie zawsze życie tak się układa. Czasem po prostu trzeba się poddać.

Już otwierałam usta, żeby coś powiedzieć, ale on chwycił moje ramię, przycisnął mnie do ściany i się nachylił.
No jak mnie pocałuje, to chyba strzelę mu z liścia.

Jednak ta historia nabrała tempa, zmieniła się, gdy obiecałam mu pomóc, obiecałam zostać jego kotwicą i utrzymać go przy brzegu, żeby nie odpłynął i nie zatonął. Przysięgłam, że będę przy nim.

Boże, dlaczego tak szybko mu wszystko wybaczałam? Czemu się w nim zakochałam?

Nie byliśmy Romeem i Julią, nie byliśmy Makbetem i Lady Makbet, Hamletem i Ofelią. Byliśmy Thomasem Whitemoore’em i Cassandrą Wilson.