Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moje jedyne życie!
Jedyne, jakie miałem.
To jedno, jakie dostałem.
Jedyne, jakie chciałbym mieć!
Moje jedyne życie!

[...] dopóki tysiące homoseksualistów padają ofiarą prześladowań i szykanowania, dopóki są więzieni i mordowani z powodu swojej miłości, homoseksualizm nie jest dla nikogo sprawą prywatną.

Definicja tego, czym jest godne życie, ulega poszerzeniu. Kurczą się oczekiwania, człowiek czepia się życia, nadspodziewanie wielu się go trzyma, mimo niewyobrażalnego cierpienia, fizycznych męczarni, licznych upokorzeń i poniżenia. To jednak przedziwne, jak niewiele trzeba, żeby życie wciąż było warte życia.

Det var som ett krig som utkämpades i fredstid i en stad där de flesta fortsatte att leva sina liv som om inget hänt.

Rozpacz, którą człowiek zostaje naznaczony, staje się częścią jego osobowości. Smutek ma przypływy i odpływy, bywają takie chwile, gdy wydobywa się na powierzchnię i zalewa człowieka z nieoczekiwaną siłą, chociaż mogłoby się wydawać, że minęło już tyle czasu, że przeszło tyle lat.
Ponieważ rozpacz przypływa i odpływa, zdarzają się też chwile, kiedy się wycofuje i człowiek odkrywa, że przecież znajduje się na lądzie i może powinien rozprostować nogi i wybrać się na spacer.
Życie płynie dalej, choć jest czymś zupełnie innym niż wcześniej. Można rozpaczać i tęsknić, ale można też cieszyć się wspomnieniami. Momentami przestajesz o tym myśleć, a potem znów to na ciebie spada. Lata płyną i przechodzą w dekady, Benjamin starzeje się i w końcu jest już w stanie myśleć, że może trzeba się pogodzić i być wdzięcznym za tę łaskę, iż kiedyś mogło się dzielić swoją małą chwilę z kimś innym, tę chwilę, którą mieli na ziemi.
Że w swoim życiu mógł kochać kogoś, kto jego kochał.

Żyjemy lepiej, jeśli zdamy sobie sprawę, że nasz czas jest policzony.

Z życiem jak z jedzeniem: należy zjeść, co mamy na talerzu. Żyjemy krótko i bardzo długo jesteśmy martwi.