Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewolnicy istnieją w każdej epoce i, wyłączając zbrodniarzy bądź nędzarzy, są etnicznie Innymi, pochodzą z ludów podbitych lub już nieistniejących. Dlatego, że są Inni i dlatego, że są niewolnikami, zostają uznani za lud niewolniczy: głupi, leniwy, lubieżny, dziecinny, pijany, nieuczciwy. Są traktowani jak zwierzęta, więc stają się tacy, jak zwierzęta, noszą łachmany i nie mogą się myć, cuchną – są więc brudnymi łachmaniarzami. Niewolnictwo jest losem bezbronnych i obcych i prawie zawsze jest stanem dziedziczonym. Obowiązuje aż do czasu, gdy historia mianuje inną grupę niewolnikami.

Kiedy pojawił się w Europie trzeci nosorożec, w roku 1684, imperia hiszpańskie i portugalskie znajdowały się już u schyłku swej potęgi, brytyjskie zaś właśnie rosło w siłę - zwierzę wysłano zatem do Londynu. Jak przystało na nowy porządek świata, nie było ono bibelotem królów czy papieży, lecz elementem komercyjnego przedsięwzięcia, wystawionym na pokaz w cenie dwunastu pensów od widza lub dwóch szylingów, jeśli ktoś pragnął spróbować jazdy na nim. Nosorożec padł w ciągu dwóch lat.

Stu rzemieślników przeprowadza kontrolę wyrobów w Pięciu Magazynach: przedmiotów z brązu i żelaza, skór, skórek i ścięgien, kości słoniowej i rogu, bambusa, piór, łoju i kleju, cynobru oraz laki. Bezwartościowe są wyrzucane. Każdego dnia mówi się rzemieślnikom: „Nie czyńcie niczego, co byłoby niezgodne z porą roku. Nie czyńcie żadnego przedmiotu, który wykwintnością formy zaniepokoi umysł”.