cytaty z książki "Śnienie i życie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
W roztargnieniu łykałem pestki granatu. Poczułem ból w gardle. Udusiłem się na śmierć. Ucięto mi głowę i wystawiono u bram seraju; umarłbym na dobre, gdyby nie papuga - przelatywała właśnie obok i połknęła część pestek zmieszanych z krwią.
Dotarło do mnie nagle, że znajduję się w wielkiej kostnicy, gdzie krwawymi zgłoskami zapisano całą historię powszechną. Przed sobą ujrzałem wymalowane ciało olbrzymiej kobiety, ale pocięte, jakby szablą, na części; na innych ścianach piętrzyła się coraz wyżej krwawiąca plątanina ciał, członków i głów kobiet rozmaitych ras, od cesarzowych i królowych do prostych wieśniaczek. Była to historia wszystkich zbrodni, a wystarczyło wpatrzyć się w ten czy inny punkt, by ujrzeć jak rozgrywa się tragedia. -"Oto skutki władzy udzielonej ludziom - rozmyślałem.- Krok po kroku zniszczyli i posiekali na setki kawałków typ odwiecznego piękna, toż ludzkość nieustanie traci siły i świetność..." I rzeczywiście na smudze cienia wpadającej prześwitem drzwi ujrzałem marniejące pokolenia ludów przyszłości.
Rozpacz i samobójstwo to wyjście z pewnych krytycznych sytuacji , właściwie tym, co nie wierzą w nieśmiertelność, w jej kary i radości.
Odkąd przeczytał w gazetach opisy szarży pod Bałakławą, nieustannie marzył o tym, by wstąpić do kawalerii i jako beau sabreur polec w podobnie szalonej bitwie. Jeszcze w czasie studiów w Oksfordzie wizja ta przyćmiewała wszystkie inne wyobrażenia o własnej przyszłości i dopiero gdy upośledzenie fizyczne ostatecznie przekreśliło nadzieje na bohaterską śmierć, rzucił się bez pamięci w literaturę, może nie mniej radykalną formę samounicestwienia.