Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) niewiasta stale staje do wojny. Każda! O życie, o rodzinę. We krwi broczy jako mąż ranny i we krwi nierzadko umiera jako rycerz, kolejnego na świat wydając.

(...) mąż uczyć się musi całe życie, nim nabierze wiedzy takiej, jaką z przyrodzenia ma w sobie niewiasta...

A teraz wy mi co zabawnego opowiedzcie.
Duchowni to ludzie ubodzy.
Znowu zaczął chichotać.

A i zapamiętaj, że każdy człek wiedzę może ukryć, ale głupoty nie zdoła.

Religia to tylko polityka, a i klątwa nieobca żadnemu znacznemu rodowi. (...) Religia służy każdemu władcy i każdy chce ją sobie podporządkować, bo daje moc rządzenia duszami. (...) Ale wierz mi, wszyscy, którzy zwą się obrońcami wiary, dbają o nią tyle co o wczorajszą strawę. Król, car, sułtan kocha wiarę, bo ona daje władzę nad ludźmi.

Zatem widzisz, bracie umiłowany, kiedy niewiasta mówi, to pycha przez nią przemawia. Kiedy zaś mąż, to wiedza!

Nauczyłam się tamtego dnia, że nie poznamy człeka, póki nie odwiedzimy jego domu.

Ocierałam łzy na widok procesji ciągnącej z miasta. Ludzie za woreczek zboża przynosili na zamek, co mogli - dwa jabłka, jakiś korzeń, trzy suche śliwki. Podziękowałam godnie każdemu, a kiedy ostatni wyszedł, powiedziałam do Zagórskiego:
- A teraz zawrzyj piwnicę i postaw podwójne straże. Garść zboża szybko im się skończy...

Miałam wszystko, czego potrzebowałam: suknie, czepce, bieliznę delikatną nad wyraz i kucharza. I świec ile chciałam, i łojowe lampki nocą, i skrzynie pięknie malowane. Najbardziej lubiłam tę ze smukłym rycerzem trzymającym przed sobą wielki kielich. Cóż z tego, skoro dni były takie nudne... Wstawaj, kiedy noc prawie jeszcze, jedz, kiedyś niegłodna, siedź, kiedy chcesz biegać, módl się, kiedyś się już modliła, milcz, kiedy chcesz pytać, mów, kiedy milczeć wolisz, wstań, siedź, patrz, nie patrz, módl się, śpij.

Całe dnie chodziłam rozdygotana ze szczęścia. Maria! Moja mała siostra zjeżdża! Nieważne, że uciekali przed przyrodnim bratem Eliasza, Stefanem, który pozbawił Eliasza władzy. Ot, polityka, zwyczajna rzecz!