Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzieci, których się nie pragnie, rzadko kiedy żyją dlugo.

A z nieżyjącym relacje można budować bezpiecznie. Łatwiej mu współczuć, łatwiej go wysłuchać.

Kiedyś się piło, dziś się pije. U nas jak w każdej rodzinie. Wsio normalno.

Nie umiem powiedzieć, że w gruncie rzeczy nikt nie jest ze mną bardziej niż on. Nikt mnie lepiej nie rozumie. Oboje leżymy, trwamy. Otumanieni jeszcze wierzymy, że przed życiem da się jakoś ukryć.

Tylko poprzez wędrówkę dziesiątkami możliwych światów można odnaleźć ten jeden, w którym on, pijany rodzic, nie jest chujem.

Już nikogo nie mam - snuje z kąta w kąt. Ten nikt to jestem ja.