Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabijanie dla pokoju jest jak pieprzenie się dla cnoty.

Oczywiście są też wspaniałe książki, w których nie ma ani kawałka dobrej opowieści. Od czasu do czasu czytaj dla samej opowieści, chłopcze. Nie bądź jak te snoby, które uznają tylko literaturę 'wysokich lotów'. Od czasu do czasu czytaj też coś dla samych słów, dla języka. Nie bądź jak głupole, którzy nigdy tego nie robią. A jeśli uda ci się znaleźć książkę, w której jest i ciekawa historia, i piękny język, traktuj ją jak największy skarb.

Serca są twarde. Na ogół się nie łamią. Przeważnie tylko się naginają.

Najgorszym nałogiem jest życie

Ufam mu na tyle, na ile sama mogę przesunąć fortepian.

Dorosłość osiąga się stopniowo, trudnymi do przewidzenia zrywami i skokami nierównej długości.

Rzecz, na której wspomnienie śmiejesz się jeszcze po trzydziestu latach, nie jest marnowaniem czasu. Według mnie to coś bliskiego nieśmiertelności.

Trzeba zakasać rękawy, zacisnąć zęby i twardo dążyć do wyznaczonego celu. Życie nie jest lekkie ani sprawiedliwe.

- łamiesz mi, psiakrew, serce.
- nieprawda. serca są twarde. na ogół się nie łamią. przeważnie tylko się naginają.

Im mniej wiesz, w tym więcej możesz uwierzyć.

Wiele lat później zdałem sobie sprawę, że dla wielu
wykładowców był to problem moralny. Nie chcieli znaleźć
nazwisk swoich byłych studentów na liście poległych i
zastanawiać się, czy nie jest to także ich wina. Dwója czy tróją z
minusem często decydowała o tym, czy chłopak widzi i słyszy,
czy jest kaleką leżącym bez przytomności w jakimś polowym
szpitalu.

Zwięzłość to dusza rozumu.

Krew prosto z serca, pomyślał i nie wiedzieć czemu ogarnęło go radosne uniesienie. Po raz pierwszy od wielu lat, przypomniał sobie, że można oderwać myśli od przyziemnych, codziennych spraw, że można skierować je znacznie wyżej. Niemal natychmiast poczuł, iż to właśnie się z nim dzieje, że szybują coraz wyżej i wyżej. Pąsowe płatki lśniły na porysowanym blacie biurka jak rubiny, jak tajemne światła utoczone ze skrytego serca świata. Nie jednego świata, przemknęło mu przez głowę. Są też inne, miliony światów, obracających się na iglicy Wieży.

Dobre książki nie zdradzają od razu wszystkich swoich tajemnic.

W jej oczach pojawiło się odległe spojrzenie, jakie mają ludzie, którzy potkną się o jakieś wspomnienie jak o but w ciemnościach.

W miarę upływu czasu medale stają się coraz mniej istotne, coraz bardziej przypominają nagrodę, którą dostajesz w liceum za nauczenie się wiersza na pamięć, albo dyplom za pobicie rekordu na długi dystans. Kolejny przedmiot, który się trzyma na półce.

Ludzie dorastają, dorastają i porzucają dzieci, którymi byli.

(...)wtedy byliśmy mniejsi, tak malutcy, że wiedliśmy nasze landrynkowe życie pod parasolami grzybów, biorąc je za drzewa, które osłaniają nas przed parasolem nieba. Wiem, że to bez sensu,ale tylko tyle mogę zrobić: oddać cześć Atlantydzie.

Niemal zawsze wiemy, co jest dla nas najlepsze, ale czasem wiedza wydaje się bardzo blada w porównaniu z namiętnością. Smutna prawda.

Wyglądało to beznadziejnie, przepraszam, ale taka prawda, na pewno nie było to miejsce, w którym by warto żyć, a co dopiero umierać.

- Myśleliśmy, że jesteśmy cudem - dodałem ze śmiechem. - I że zdołamy wrócić do Edenu.
- Chodź, hipisie - powiedział Skip. [...]
- Próbowaliśmy - szepnął mi do ucha. - Nie zapominaj o tym [...]
I choć zapomnieliśmy już języka, jakim wtedy mówiliśmy - zginął tak samo, jak spodnie dzwony, ręcznie farbowane spódnice, kurtki Nehru i hasła ZABIJANIE DLA POKOJU JEST JAK PIEPRZENIE SIĘ DLA CNOTY czasami przypomina się nam parę słow. [...] I czasami, we snach i wspomnieniach [...], czuję [...] opary wilgotnej ziemi, aromat pomarańczy i rozwiewającą się woń kwiatów.

Jeżeli chcesz się nauczyć kłamać, niemówienie wszystkiego może być dobrym początkiem.

Potraktuj lekturę tak jak wyprawę w nieznane. Poruszaj się bez mapy, rysuj za to własną, w miarę jak posuwasz się naprzód.

Pokuta to zajęcie na pełny etat, nawet więcej.

Ludzie pod maskami twarzy kryją niekiedy okropne rzeczy.