Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Godziny mijają, to oczywiste. Czas nigdy nie zrobi nam łaski i się dla nas nie zatrzyma.

Zmęczyłem się mówieniem. Muszę nauczyć się milczeć.

Małżeństwo składało się tylko z przejrzanych na wskroś iluzji.

Sekrety są tego rodzaju (...), że nikogo nie pozostawiają bez skazy.

Mówi się, że nocą oceany śpią. Ale może po prostu już umarły.

Chcę mówić o tych miejscach, które istnieją poza czasem i które nas zabijają. Chcę wypowiedzieć te miejsca, które upierają się, by zaprzeczać temu, czym jesteśmy.

Rozum i ból (...) Czyte dwa słowa naprawdę się z sobą łączą? Bez rozumu nie ma bólu. A może cierpi się bardziej, gdy się jest bezrozumnym.

Wszyscy pragniemy wiedzieć, przebić się przez tajemnice, odszyfrować przeszłość, rozprasować wszystkie zagniecenia ukrywające przed nami twarz tego, kim jesteśmy. Kiedy jesteśmy dorośli, myślimy, że wszystko zawiera się w zamkniętej pięści przeszłości i że wystarczy otworzyć tę pięść, żeby rozwiązać naszą zagadkę, i że to rozwiązanie da nam nareszcie możliwość szczęścia.

Cholera, lepiej tyle nie gadać. Już nic więcej nie gadać, nie, nie pozwolić, by moje myśli mnie zdradziły.

Miała na sobie czerwone sari, a jej twarz rozświetlały fajerwerki, barwiąc ją na czerwono, niebiesko, fioletowo, tak jak jej śmiech, nie co dzień spotyka się kobietę fajerwerk.