Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwie usprawiedliwiająca wiara sprawia, że dusza, która dzięki przykazaniom jest świadoma swego stanu wiodącego do potępienia, ucieka po ratunek i schronienie do Chrystusa i Jego sprawiedliwości.

Naprawdę nie wiem, co by się ze mną stało, gdyby nie ta radosna okoliczność, że gdy stałem rozmyślając o moim nędznym stanie, spotkał mnie tam ponownie Ewangelista. Tak, to była łaska Boża, że znów przyszedł do mnie, w przeciwnym bowiem razie nigdy bym tutaj nie dotarł. Ale oto przyszedłem, chociaż bardziej zasługiwałem na to, by zginąć pod tą górą, aniżeli na to, by móc stać tutaj przed Tobą i rozmawiać! Ach, jakże wielką łaską jest dla mnie to, że wolno mi było wejść tutaj!

Wreszcie dobiegł do nieco wzniesionego miejsca, na którym stał Krzyż. (...) gdy Chrześcijanin znalazł się na wysokości Krzyża, brzemię odczepiło się od jego pleców, spadło na ziemię i zaczęło się staczać, aż po chwili wpadło do owego grobu (...).
Wtedy Chrześcijanin bardzo się ucieszył, poczuł bowiem ogromną ulgę, zawołał więc radośnie: "Przez boleść swoją darował mi odpocznienie, a życie przez swą śmierć".

Działanie łaski w duszy człowieka (...) objawia się w następujący sposób: daje mu świadomość grzechu, a szczególnie świadomość jego skalanej natury. Objawia okropność grzechu niewiary, którego konsekwencją jest potępienie, jeśli nie znajdzie łaski u Boga, przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Łaska rodzi smutek, a także wstyd z powodu grzechu, a co ważniejsze, człowiekowi, w którego duszy działa łaska, objawia się sam Zbawiciel świata, i zaczyna odczuwać konieczność przebywania z Nim przez całe życie.

Nigdy nie myślałem o tym, by poprzez obudzenie świadomości grzechu, Bóg rozpoczynał dzieło nawracania grzesznika.

Ciemnota: To oczywiste - powiem krótko, że aby być usprawiedliwiony, muszę wierzyć w Chrystusa.
Chrześcijanin: Ale w jaki sposób możesz wierzyć w Chrystusa, jeśli nie widzisz potrzeby posiadania Go! Przecież ty nie zdajesz sobie sprawy ani z twoich win - przyrodzonej natury, ani też z obecnie popełnianych grzechów. Natomiast masz o sobie i o tym, co czynisz, taką opinię, z której jasno wynika, że nigdy nie widziałeś konieczności przyjęcia daru usprawiedliwienia przed Bogiem przez osobistą sprawiedliwość Chrystusa. Jakże więc możesz mówić, że wierzysz w Chrystusa?

Chrześcijanin: A czy zapytałeś, co to była za Osoba, i w jaki sposób mógłbyś przez nią dostąpić usprawiedliwienia?
Ufny: Tak, zapytałem go o to. Odpowiedział mi, że tą Osobą jest Jezus, który zasiadł po prawicy Boga (Hbr 10, 12). Dodał też, że muszę być usprawiedliwiony przez Niego, a to przez wiarę w skuteczność tego, co On Sam uczynił w czasie, gdy przebywał na ziemi w ciele, oraz w skuteczność tego, co dla nas wyprosił przez swoje cierpienia, wisząc na drzewie krzyża (Rz 4, 5; Kol 1, 14; 1 P 1, 19).