Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Potrzebujesz dobrych rzeczy w swoim życiu, żeby zrównoważyć te złe.

(...) prawdzie piękno pochodzi ze środka. Jeśli będziesz czuła się piękna, to inni tak cię zobaczą.

Problem z bajkami polega na tym, że większość z nich zaczyna się od jakiejś tragedii. Doskonale rozumiem, dlaczego tak się dzieje. W końcu nikt nie chce, aby bohaterką była rozpieszczona, zadowolona z życia księżniczka. Wyzwania i problemy kształtują charakter, dodają postaci głębi, czynią ją wrażliwszą, sympatyczniejszą i pozwalają czytelnikowi się z nią identyfikować. Mierzenie się z trudnościami wzmacnia - to jasne. Nieszczęścia w bajkach są potrzebne i nikt nie ma nic przeciwko nim - chyba że akurat jest się w tej bajce główną bohaterką.

-Chcesz wiedzieć, dlaczego nigdy nie udało Ci się doprowadzić mnie do łez? - zapytałam. -Dlatego, że próbowałaś pogrążyć kogoś, kto kod sięgnął samego dna. Nie możesz sprawić, że poczujesz się gorzej,bo gorzej się już nie da.

Od niczego nie uciekam. Po prostu kieruję się ku czemuś innemu.

Są pewne granice odrzucenia. Nawet mała dziewczynka ma swoją dumę.

Gość był zrozumiały, uparty i sprzeciwiał się każdemu mojemu słowu tylko po to, żeby mnie wkurzyć. Na dodatek miał sporo pieniędzy, chodził na randki z modelkami -co oznaczało, że jest zabójczo przystojny -i był molem książkowym. Zabawny, bogaty, przystojny, pewny siebie, miłośnik książek... Zdecydowanie nie mój typ. Nie. Ani trochę.

Nie miałem pojęcia, że przy wejściu na poziom rozmowy telefonicznej zyskuje się automatycznie tytuł chłopaka. Czy to oznacza, że aby się spotkać, musimy się pobrać?" - Cinder.

To więcej niż miłość. Sądzę, że to moja pokrewna dusza.

Potrzebuję jej – wyznał Brian. – Ale nigdzie nie mogę jej znaleźć. Nie znam jej nazwiska. Nie wiem, gdzie mieszka. Przerwano nam, zanim o tym porozmawialiśmy.
Vivian trąciła mnie łokciem i stwierdziła:
– Tylko dlatego, że pominęliście wstępną fazę randki i przeszliście od razu do całowania.

Tata był współczesnym Herkulesem, co tylko czyniło jego odejście jeszcze bardziej bolesnym. Zawsze zastanawiałam się, jak taki bohater, poświęcający mnóstwo czasu na pomaganie innym, mógł być czarnym bohaterem mojej opowieści. Jak mógł tak po prostu odejść, zostawiając mamę i mnie same?

Pojutrze zanurzę się w świecie moich ulubionych filmów i książek. Poznam wspaniałych pisarzy i aktorów, zdobędę informacje o tytułach, które nawet się jeszcze nie ukazały, wezmę udział w odczytach i obejrzę fragmenty nowych filmów. Krążyły już plotki, że będzie można zobaczyć całe dziesięć minut 'Księcia druida'!

Potrzebuję jej – wyznał Brian. – Ale nigdzie nie mogę jej znaleźć. Nie znam jej nazwiska. Nie wiem, gdzie mieszka. Przerwano nam, zanim o tym porozmawialiśmy. Vivian trąciła mnie łokciem i stwierdziła: – Tylko dlatego, że pominęliście wstępną fazę randki i przeszliście od razu do całowania.

Może jeśli całkowicie ci zaufam i pozwolę, byś kochał moje wady za mnie, w końcu sama się przekonam, że nie są aż tak straszliwe.

-Ufam ci, Brianie. Wierzę, że pokochasz we mnie to, czego ja nie potrafię.

- Jest pani gotowa?- zapytał, machając ręka w kierunku kina.
- Ani trochę- stwierdziłam, zrobiwszy pierwszy krok w stronę swojego nowego życia.

-Ello, trzeba pomagać szczęściu. Jeśli nie jesteś gotowa, żeby wystąpić w tym przed swoim mężczyzną, musisz zacząć ubierać się w seksowne rzeczy dla siebie samej. Wtedy poczujesz się piękna.

-(...) Zacznij siebie traktować jak osobę, która zasługuje na takie ładne rzeczy. Bo tak jest.

(...)Ma na imię Ella i jest moją najlepszą przyjaciółką.

Who ordered the legs?”
My eyes widened at the way Kyle Hamilton’s eyes roamed up and down my entire body. The smile on his face did something to the pit of my stomach. I knew the skirt looked good, but I still couldn’t believe a guy like him was looking at me like that. Our eyes locked and his smile turned cocky when my disbelief registered with him.
“Hi beautiful".

Gdyby zajączek wielkanocny wpadł teraz przez komin i zaczął strzelać do domowników z karabinu maszynowego, i tak wszyscy byliby mniej zaskoczeni. Tata przyłożył dłoń do ucha, jakby sądził, że słuch go zawodzi, i zapytał:
- Co?