Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) straciłam całe lata, goniąc za jakimś nieokreślonym trofeum, i łudząc się, że je zdobędę, jeśli tylko uczynię dość, by na nie zasłużyć. Ale już go nie chcę, pragnę teraz czegoś innego, czegoś, co wiąże się z ciepłem, i bezpieczeństwem, czegoś, w czym mogłabym się schronić, niezależnie od tego co robię i kim jestem. Czegoś, co jest stale obecne, jak niebo nad głową.

(...) umarł na klęczkach, z głową opartą o mur, jakby zabiła go melancholia.

Jeśli wyjdę za mąż, to tylko za kogoś, kto naprawdę wniesie jakiś wkład. Wkład w rozwój ludzkości, w naprawę świata. Czy to taka okropna ambicja?(str 58).

Człowiek musi być przygotowany na to, że ktoś czasem sobie z niego zażartuje.( str 163).

Nie sądzę, byśmy w najbliższym czasie stąd wyjechali. Chyba że ktoś pośpieszy nam na ratunek. (Str 187).

Powinienem był poświęcać ci więcej czasu. Lecz za bardzo byłem zajęty rozwiązywaniem problemów świata. Powinienem był zrobić dla ciebie o wiele więcej.(str 345).

Zapewne są ludzie, którzy mogą żyć normalnie, wolni od tego rodzaju trosk. Ale tacy jak my muszą stawiać czoło światu jako sieroty, ścigając cienie swoich utraconych rodziców. Nie ma na to rady- musimy wypełnić nasze misje do końca, najlepiej jak potrafimy, bo dopóki tego nie uczynimy, nie zaznamy spokoju. ( str 350).

Musimy przestać rozumować, w ten sposób. W przeciwnym razie nasze życie będzie wyglądało tak, jak dotychczas. Nadal nie będzie w nim niczego poza samotnością i tym czymś, co bez przerwy mówi nam, że zrobiliśmy za mało. Musimy się teraz od tego wszystkiego uwolnić.

Jesteś zbyt dumny, by przyznać się do swoich braków. Oto moja definicja durnia.