Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo ciekawa i godna uwagi. Kurzweil to futurysta, który jest zbytnim optymistą aczkolwiek swoje przewidywania przyszłości opiera o mogłoby się wydawać rzetelną analizę postępu technologicznego to jednak nie do końca jest ona rzeczywista. Nie zgadzam się, Einstein nie wymyślił Szczególnej i Ogólnej teorii względności bawiąc się, on nad nimi ciężko pracował! Wystarczy poczytać jego biografię i przeanalizować jego życie, jego celem życiowym (nie bawiąc się lecz ciężko pracując nad tym, czasami nie wychodził ze swojego pokoju przez cały dzień) była unifikacja grawitacji i oddziaływań elektromagnetycznych. Jak widzimy nie jest prawdą, że: "Do lat 20. XXI wieku pełno-zanurzeniowa wirtualna rzeczywistość będzie ogromnym placem zabaw dla fascynujących środowisk i doświadczeń. Początkowo VR przyniesie pewne korzyści, umożliwiając nieosiągalną w dzisiejszych czasach komunikację z innymi na duże odległości i zapewniając wybór spośród wielu różnych środowisk. Choć przed końcem lat 20. XXI wieku środowiska te nie będą w pełni przekonujące, nie da się ich odróżnić od prawdziwej rzeczywistości i będą one obejmować wszystkie zmysły, a także neurologiczne korelaty naszych emocji. Już w latach 30. nie będzie wyraźnego rozróżnienia pomiędzy człowiekiem a maszyną, pomiędzy rzeczywistością prawdziwą a wirtualną ani pomiędzy pracą a zabawą." Wiele "przepowiedni" Kurzweila jest na wyrost. Z mojego doświadczenia wiem, że czy to w technologii czy w sporcie krzywa rozwoju nie idzie ciągle do góry ale często zatrzymuje się i jest przez pewien okres - czasami dłuższy a czasami krótszy - pozioma i dopóki coś nie drgnie mocniej, to krzywa jest pozioma. Na razie nie mamy technologii przygotowanej pod sztuczną inteligencję i zanim sztuczna inteligencja zadomowi się w każdym domu minie wiele czasu. Nanoroboty nie zostały jeszcze przetestowane na żadnym zwierzęciu, więc też czeka nas jeszcze eksperymentowanie a to dodatkowy narzut czasowy. To wszystko oddala te świetne wizje o kilkadziesiąt lat. Niemniej jednak podoba mi się ta książka i ten optymizm w niej. Ciekawy cytat Bernarda Show daje dużo do myślenia: "Rozsądny człowiek dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować świat do siebie. Dlatego wszelki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.". Bądźmy ludźmi nierozsądnymi i twórzmy świat, bądźmy kreatywni nie dajmy manipulować naszym myśleniem (ogłupiać się) innym tzw. "elicie". Od nas ludzi dużo zależy.