Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najnowszy album zdjęć Cezarego Wiklika zawiera informacje w trzech językach: polskim, niemieckim i angielskim. Może zatem stanowić pamiątkę lub prezent dla obcokrajowca, który chce zabrać ze sobą wspomnienia, albo my sami chcemy komuś podarować piękno Jeleniej Góry. Ze wstępu dowiadujemy się, że prawa miejskie Jelenia Góra otrzymała w 1288 roku, ale legenda powiada, że miasto powstało w 1108 roku za sprawą Bolesława Krzywoustego. Następnie poznajemy króciutko historię miasta. Jelenią Górę poznajemy od jej serca, od rynku, poprzez krótką charakterystykę i mnóstwo zdjęć. Po zaprezentowaniu ścisłego centrum oddalamy się wraz z autorem ku okolicznym ulicom, aby popaść w dygresję na temat secesji. Potem poznajemy jeleniogórskie teatry, im. C. K. Norwida i Zdrojowy Teatr Animacji w Cieplicach, aby na następnych stronach zobaczyć starówkę z lotu ptaka. U nas, w Jeleniej Górze, wszyscy znamy pana Wiklika ze zdjęć, które robi z samolotu, ale i tak za każdym razem, wywołują w nas ogromne wrażenie. Zataczamy coraz szersze kręgi, pomiędzy budynkami widzimy panoramę Karkonoszy. To widok, który wita rankiem wielu mieszkańców Jeleniej Góry. Zachwycamy się nim, ale aparat fotografa skupia się też na szczególe, starym, historycznym lub nowym, niecodziennym. Jest postać Ducha Gór, wykuta w kamieniu nad wejściem do budynku Głównej Poczty, otwór, w którym osadzano belki, napisy i ornamenty. Jak krążący nad miastem ptak oglądamy przynależne administracyjnie Cieplice, Sobieszów, Jagniątków czy Maciejową. "Miasto, które ma 32 km długości, w najwęższym miejscu liczy 800m szerokości." - czytamy na stronie 64. Odrębną część zajmują kościoły w Jeleniej Górze i okolicy, katolickie, protestanckie, wśród nich Kościół Łaski. Kolejna część - W ciszy cmentarzy, pokazuje nekropolie z różnych okresów historycznych, różnych wyznań. Na cmentarzu każdy jest równy, niezależnie po której stronie barykady stał, jakiego był wyznania czy narodowości. Część zatytułowana Parki ukazuje nam urodę miejsc odpoczynku. W następnej części - Zamki i pałace, autor zabiera nas w podróż po okolicy, aby podziwiać urok dawnych posiadłości, nie tylko arystokratów, ale i tzw. domów przysłupowych, w których mieszkali rzemieślnicy. Zobaczymy też to, co się wiąże z działalnością ludzi - szubienice, krzyże pokutne, pręgierze, ale wesołe jarmarki, turnieje, uliczne teatry i trochę pięknej, górskiej przyrody. Ten wpis nie ma nikomu zastąpić architektury czy krajobrazu Kotliny Jeleniogórskiej. On ma spowodować, aby ktoś nabrał ochoty, żeby móc z nimi obcować codziennie.