Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tragiczna lektura. Jakieś niekonkretne stwierdzenia na poziomie abstrakcji (niestety to nie znaczy inteligencji) tak oderwanym od konkretu, że możesz to interpretować na tysiąc sposobów. Przeczytasz całą i będziesz mieć zasób wiedzy jak przed rozpoczęciem. Aż chce się zacytować Kazimierza Ajdukiewicza, który o takich książkach pisał: "Nie ma w całej filozofii równie mętnych i trudno zrozumiałych wywodów jak te, które zawierają wykład doktryny obiektywnego idealizmu". No jak ulał pasuje do tego typu podręczników, jak ten Nika Chmiela, tylko trzeba zamienić filozofię na psychologię.