Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik230
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Linda Macfarlane
7
5,9/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
5,9/10średnia ocena książek autora
29 przeczytało książki autora
31 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Żarty dla seniorów. Ze śmiechem przez starość
Stuart Macfarlane, Linda Macfarlane
5,0 z 2 ocen
5 czytelników 0 opinii
2012
Teraz moja kolej na dąsy! Żarty małżeńskie
Stuart Macfarlane, Linda Macfarlane
6,3 z 3 ocen
7 czytelników 1 opinia
2011
Niesamowicie rozkoszne koty
Stuart Macfarlane, Linda Macfarlane
8,9 z 19 ocen
38 czytelników 8 opinii
2004
Najnowsze opinie o książkach autora
Niesamowicie rozkoszne koty Stuart Macfarlane
8,9
Cała prawda o kotach! mam dwa:-) "śpiewać to rzecz ludzka, miauczeć to rzecz boska." "Koty śpią, bo to jest jedyny cel ich życia. Ludzie śpią, żeby zgromadzić energię na służenie swoim kotom." :-) A cała prawda w posiadaniu tych cudnych stworzeń ukryta jest w słowach: "Pomruczę i twoje smutki bledną. Przytulam się i ponura mina przechodzi w uśmiech. Urządzam gonitwę i twój świat napełnia się śmiechem. A w zamian proszę tylko o dwa posiłki dziennie... i całą twoją miłość". Znam to z autopsji :-) Koty to boskie stworzenia, a starożytni Egipcjanie na znak żałoby po kotach golili brwi.
Niesamowicie rozkoszne koty Stuart Macfarlane
8,9
Na mojej półce wymościł sobie gniazdko kolejny książkowy bibelocik. Koniec końców każdy szanujący się kot (yyyy...kociarz znaczy się) powinien mieć owe dzieło ustawione na honorowym miejscu. Zresztą, kogo ja chcę oszukać? Nie od dziś wiadomo, że to koty rządzą światem. Mieszkanie należy przecież do pewnej uroczej, czworonożnej istotki, a ja tylko – sługa uniżony - spłacam dług wdzięczności, za to że zaszczyca mnie swoją obecnością. No cóż, koty były kiedyś uznawane za bogów i o tym nie zapomniały. Nie pozwolą o tym również zapomnieć ludziom.
Całość tekstu na: http://alicyawkrainieslow2.blogspot.com/2015/03/wszystko-przychodzi-do-tych-ktorzy.html