Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do roli strasznych teściowych Greczynki przygotowują się przez całe życie.

Największym marzeniem współczesnego Greka jest dochrapać się dużych pieniędzy i to w łatwy sposób (najchętniej bez kiwnięcia palcem), do głowy nie przyjdzie mu oszczędnie się z nimi obchodzić.

Mowa w każdej postaci - od szeptanych plotek do zażartych dyskusji - jest z pewnością greckim żywiołem numer jeden, krwiobiegiem narodu, gdzie tlenem są pogłoski. Wszystko, co się usłyszy, puszcza się w obieg. To rodzaj niepohamowanego narodowego instynktu.

Grecy są świadomi swoich wad, natomiast obcokrajowcom nie dają prawa do wytykania sobie błędów i do pouczeń.

Legalni imigranci otrzymują zielone karty, ciężko pracują i wysyłają pieniądze swoim rodzinom w kraju pochodzenia, w przeciwieństwie do nielegalnych, tworzących narodowe mafie i nawiązujących kontakty z miejscowymi organizacjami przestępczymi.

Grek uważa się za reprezentanta wszystkich bohaterów, mędrców i przywódców z przeszłości, któremu na równi z nimi należy się podziw i szacunek.

W zestawieniu z klasycznym dorobkiem starożytności współczesna kultura grecka jest jak lakoniczny przypis w monumentalnym dziele.

Grecy obojga płci, niezależnie od pozycji społecznej, standardowo okraszają swoje wypowiedzi licznymi wulgaryzmami - nie tylko w stanach złości lub frustracji, lecz także z intencją żartobliwą lub jako wyraz czułości.

W Grecji wszyscy wierzą w moc złego spojrzenia, chociaż stanowczo temu zaprzeczają.

W porównaniu z wędrówką po greckich urzędach "Proces" Kafki to przyjemny spacerek po parku.

Żeby jeździć po Grecji jako kierowca i ujść z życiem, trzeba mieć nerwy ze stali, refleks cyrkowego akrobaty i wyjątkowo czujnego anioła stróża.

Dla Greka dom to raczej przydrożny motel. Używa go (z rzadkimi wyjątkami) tylko dla celów praktycznych - do wypoczynku, przebierania się, okazjonalnych posiłków. Grecy tak naprawdę żyją poza domem. Wychodzą z niego z największą przyjemnością. Każde wyjście jest lepsze niż siedzenie w domu.

Do dobrego wypoczynku Grek potrzebuje co najmniej czterech krzeseł. Na jednym z nich siedzi, każdą ze stóp opiera na poprzeczkach między nogami dwóch kolejnych, stojących przed nim, a przechylając się do tyłu krzesło, na którym siedzi, obejmuje ręką oparcie czwartego, strategicznie ustawionego obok. Może nawet czasem potrzebować piątego krzesła, żeby powiesić kurtkę lub marynarkę.

Dla Greków seks to boski dar dla ludzkości.

Charakter Greków - tak w czasach Homera, jak i dzisiaj - można określić jako schizofreniczny.

Naczelną właściwością Greków jest indywidualizm, wykluczający wtłoczenie ich jako narodu w ramy jakiegokolwiek wzorca.

(...) nic nie jest w stanie zachwiać fundamentalnym przekonaniem Greków o tym, że są najinteligentniejszym, najzdolniejszym i najodważniejszym narodem świata.

Grecy nie potrafiliby rozmawiać ze skrępowanymi rękoma, a kogoś, kogo nie słychać dalej niż po drugiej stronie ulicy, uważa się za mówiącego cicho i spokojnie.

Mimo niewątpliwej inteligencji Grecy są ludźmi łatwo dającymi się otumanić charyzmatycznym politykom mówiącym im wszystko to, co chcieliby usłyszeć.