Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[Opinia ta, to wyłącznie moje subiektywne odczucia i wnioski w odniesieniu do moich subiektywnych gustów i upodobań ;) Uwaga - spoilery!] Szczęśliwa wróżba to uroczy romans, który sprawił, że od razu sięgnęłam po drugą część cyklu, którą zapoczątkował. Wydaje się oczywistym argumentem, że mi się spodobało. :) Świetnie się czytało. Zabawnie, z uczuciem i wyczuciem. Historia jakich w romansach wiele. Ona z biedniejszej części społeczeństwa, on wyniosły markiz. Zakład pomiędzy zimnym, matematycznym i wyzutym z uczuć umysłem naprzeciw emocjonalnej, wrażliwej i zranionej duszy - musi prowadzić do jakiegoś wyładowania. I w końcu doprowadza, wybucha namiętność, uczucie, problemy i przeszkody, które oczywiście zostają rozwiązane i następuje szczęśliwe zakończenie. Lekko i sympatycznie, bez zbędnych dramatoz, chociaż wcale nie obojętnie czy beznamiętnie. Lubię element maskarady w romansach, i takim elementem w tej książce była madame Esmerelda. Jedyne, czego trochę żałuję, to to, że była tą zagadką krótko i cała jej tajemnica od razu została odkryta. Na miejscu autorki pobawiłabym się jej przebraniem dłużej. ;) Wiele więcej nie napiszę, ponieważ książka jest na tyle prostą historią, że nie ma sensu niczego dodawać. Broni się sama i polecam każdemu, kto ma ochotę na fajny, ciepły i lekki romans. Świetnym dodatkiem są zabawne momenty, które uwielbiam w książkach. Taki lukier na pączku. Miło spędziłam czas przy czytaniu.