Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) nie istnieje jakiś jeden, ,,właściwy” sposób odejścia ukochanej osoby.(...) są to ,,różne wersje piekła”.

Być córką pozbawioną matki to żyć z poczuciem jej obecności, ale nie cielesności.

Latami szukałam matki gdzieś w przestworzach nad sobą, a zapominałam patrzeć pod stopy.

Oto jak działa uzdrowienie. Lata mijają. Ból przygasa. Miejsce wspomnień zaczynają zajmować nowe przeżycia. Szczegóły tracą wyrazistość. Lecz nigdy nie zapominamy.

Nasze życia kształtują równie mocno ci, którzy przy nas trwają, jak i ci, którzy odeszli. Otrzymujemy w spadku stratę, w darze – wgląd, jako przewodnika – pamięć.