Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tej nocy nie było wiatrowycia. Mimo to niespokojniłam w łóżku, nie tyle ze zdenerwowania, choć parę rzeczy rozstrajało mnie nerwowo – jak mogło być inaczej po tym jak panna Taylor zachłanniła nad śpiącym Gilesem?

Kiedy dorosnę i sama będę pisarką, co do czego nie mam wątpliwości, zamierzam wyszekspirować kilka własnych słów.

- Cóż - rzekł wreszcie - oto jesteśmy.
- Na to wygląda - zmroziłam go w odpowiedzi.
- Bardzo zimno dziś. I śnieg po kolana.
- Równy i skrzypiący - dodałam.
- Co takiego? - wiedział że jest obiektem drwin, lecz nie rozumiał w jaki sposób.

Kobieta obdarzyła mnie w odpowiedzi nieszczerością w formie przypominającego grymas uśmiechu.
- Ach tak, to miło z twojej strony, ale obawiam się że to nie będzie możliwe.