Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każda wyprawa do bieguna była więc występem. Przed samym sobą, przed światem nieludzkim i ludzkim (…) nieodłączną częścią wyprawy polarnej była relacja z niej, spisana i ogłoszona drukiem jak najszybciej po powrocie.

Ciszę jego zniknięcia wynagrodzono mu słowami (…) jego imieniem nazwano wielką zatokę, gdzie zniknął, cieśninę, przez którą do niej dotarł, a nawet rzekę, do której wpłynął wcale nie jako pierwszy.

Salwy śmiechu, którymi go rozstrzeliwano, budziły echo jeszcze po stu latach.

Znikł doskonale, znikł absolutnie, znikł jak nikt przed nim.

Tak, psy od początku przeznaczono na wygubienie (…) Oszczędności polegały właśnie na tym, żeby wziąć dla zwierząt mniej karmy, gdyż w miarę, jak będzie się zużywać zapasy, i sanie staną się lżejsze, psy będzie się stopniowo skarmiać ciałami towarzyszy, tak topniejąca siła pociągowa zbilansuje się z ładunkiem.