Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel16
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik267
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Miroslav Horníček
Źródło: wikipedia
2
6,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 10.11.1918Zmarły: 15.02.2003
Był czeskim aktorem , pisarzem , dramaturgiem , reżyserem , projektantem i teoretykiem teatralnym.
Grał także w filmach. Znana jest również jego praca jako moderatora wiadomości filmowych na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach. Stał się autorem wielu surrealistycznych kolaży . Ostatnią wystawą w życiu był Dobrze ukryty kolaż w Pradze w 2002 roku . Zmarł w Libercu i został pochowany w Kytlicach
Grał także w filmach. Znana jest również jego praca jako moderatora wiadomości filmowych na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach. Stał się autorem wielu surrealistycznych kolaży . Ostatnią wystawą w życiu był Dobrze ukryty kolaż w Pradze w 2002 roku . Zmarł w Libercu i został pochowany w Kytlicach
6,0/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
7 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Ukryte skrzypce Miroslav Horníček
6,4
Ten mały zbiorek zaczęłam wczoraj kartkować w bibliotece i spodobał mi się tak, że na miejscu przeczytałam jedną opowiastkę. Za resztę zabrałam się w domu, ale niektóre opowiadanka nieco mnie rozczarowały - stąd ocena dobra.
Autor pisze o rodzinie, przyjaciołach, psie, o otoczeniu, codziennych sytuacjach i obserwacjach. Robi to w sposób zabawny, często posługuje się grą słów, ale część utworów wydaje się być wymuszona. Utwory nieco przypominają felietony (a nie eseje - jak podano w opisie, chyba na wyrost).
Najwięcej humoru i błyskotliwych spostrzeżeń jest w historyjkach dotyczących żony narratora i relacji między mężczyzną a kobietą. Autor wytyka wady obu płci, jednak ostatecznie zawsze dochodzi do wniosku, że człowiek nie jest idealny, powinien akceptować siebie i innych z bagażem wad i zalet, bo te drugie są w stanie przyćmić każdą niedoskonałość. Inna konkluzja to stwierdzenie, że i kobiety, mężczyźni, są sobie i światu potrzebni - niby banalne, ale autor pisze o tym w nieszablonowy i pełen subtelnego humoru sposób.
Czyta się przyjemnie, ale bez wielkich porywów serca i umysłu:).