Bronisława Danuta Ciebiera

Mimo strasznych przeżyć bohaterki, książka w ogóle mnie nie wciągnęła. Ciągle była mowa o zmianach pracy, nic innego. Aczkolwiek duży plus za realne przedstawienie dawnej rzeczywistości. W międzyczasie byłam na filmie "Syberiada polska". No, naprawdę, to było wręcz żałosne. To, co ukazywali w filmie było rajem. Żadnych wszy, karaluchów, każdy miał ŁÓŻKO! Mieli ubrania, byli czyści... porażka. Jednak mimo wszystko w porównaniu do tego co mieli w obozach koncentracyjnych, to Sybir nie jest taki zły. Ludzie tam wychodzili, podziwiali przyrodę, ruscy nie pilnowali naszych tak bardzo, wiedzieli, że z tajgi i tak sami się nie wydostaną. I nawet niektórym się potem zaczęło układać, Niemcy zaatakowali Rosję, było coraz lepiej, ale jedna wciąż rzecz im nie pozwalała w pełni żyć: tęsknota za krajem. Najsmutniejsze jest jednak to, że po powrocie wcale nie było lepiej...