Zbigniew Szymański

Polski poeta i architekt. Urodził się w 1927 roku w Wilnie. Ukończył liceum budowlane. W lutym 1944 wstąpił do AK i w jej szeregach brał udział w wyzwoleniu Wilna w lipcu tego samego roku. Bezpośrednio potem został aresztowany przez NKWD, wywieziony do Kaługi i wcielony do Armii Czerwonej. Z powodu młodego wieku został urlopowany i wrócił do Wilna. W obawie przed aresztowaniem wstąpił do armii Berlinga. Po zdemobilizowaniu zdał maturę w Gdańsku i zdobył tytuł technika architektury i budownictwa. Debiutował jako poeta w roku 1950 na łamach „Tygodnika Powszechnego” pod pseudonimem Witold Tarasiewicz. W latach 1954-1973 był kierownikiem Biura Projektów Architektonicznych. Od 1952 roku mieszka w Gdyni.

Przyjaźnił się z pisarką Różą Ostrowską, pisarzem Lechem Bądkowskim oraz poetą Franciszkiem Fenikowskim. Jego syn, Zbigniew Radosław, także jest poetą.