Ewa Prządka

Gdy byłam zupełnie mała, starsza siostra czytała mi z niej wiersze. Gdy byłam nieco większa oglądałam obrazki i wymyślałam do nich własne historyjki. Gdy byłam nastolatką przerysowywałam obrazki, ucząc się rysować. Teraz gdy jestem dorosła i sama mam dzieci czytam im te same wiersze, które czytano mi. Część z nich ma już zupełnie inny wydźwięk, niż gdy byłam młodsza. Dorosłość narzuca inne spojrzenie... na wiele rzeczy. Lecz na pewno do tej książki mój sentyment jest ogromny. Z czcią na półce umieszczam zużyty egzemplarz jeszcze z mojego dzieciństwa.