Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biorąc do ręki teksty Karłowicza wiadomo, że będzie się obcować z pięknym i celnym językiem, ponadprzeciętną inteligencją i pogłębioną refleksją. I ten zbiór jest tego potwierdzeniem. Jest rozpięty między zakorzenieniem w antycznej filozofii i literaturze (stąd Teby),sensami i ścieżkami polskiej tożsamości i historii (stąd Smoleńsk),a współczesnymi realiami (Warszawa, która symbolizuje tu aktualną polityczność). Spokojne, erudycyjne i trafne diagnozy: załamały się ułudy nowoczesności, postępu, posthistorycznego pokoju i dobrobytu, liberalne państwo poddaje się dyktatowi elit i globalnych ośrodków, lekceważy wolę ludu, stabilizuje systemową niesprawiedliwość i wyklucza. Zaczyna się trudny czas, który przypomina, że życie prawdziwe - jednostki i wspólnoty - to dramat rozumu i sumienia, konieczność wyboru, ponoszenie odpowiedzialności, że nie da się odsunąć przeszłości, tradycji, religii, że człowiek nie jest sam i nie stwarza się sam. I to wszystko bez jęczenia, jakie lubią uprawiać prawicowcy bez kręgosłupa ideowego. Szczególnie godne polecenia są eseje z naszego podwórka: idea polskiej wspólnoty, rzymskość naszej kultury, przypomnienie Solidarności i Jana Pawła II, bunt przeciw narzuconej, bezmyślnej modernizacji po 1989 r. i kapitalna diagnoza naszej konfederackiej tradycji - w sensie punktowej polityczności: chwilowych zrywów "dla sprawy" i powrotów do swoich dworków-grillów. Absolutnie w punkt.