cytaty z książek autora "David Byrne"
Szereg zespolonych ze sobą, bezbłędnie harmonijnych dźwięków bywa niebywale absorbujący emocjonalnie. Nazywamy to piosenkami.
Czy twórczy umysł rozwija się kosztem przedsiębiorczości lub zdrowego rozsądku, a skrajnie racjonalne jednostki cierpią na chroniczny brak inwencji? Czy rozwój w jednej dziedzinie nieuchronnie pociąga za sobą niedociągnięcia w drugiej?
Podobnie jak w genach kryją się informacje czekające na chemiczny impuls, by kazać tkane stać się kurzą wątrobą bądź ludzkim sercem, tak i w miejscach drzemią cechy gotowe ujawnić się w polityce, kulturze czy innej działalności. Większość zachowań człowieka wynika z uruchomienia odpowiednich kluczy, które towierają genetyczne, geograficzne i kulturalne drzwi, budząc tym samym utajone skłonności.
Miasta to(...) fizyczne manifestacje podświadomości i najgłębszych przekonań, nie tyle nas jako jednostek, ile jako zwierząt stadnych, którymi jesteśmy(...). Wystarczy jedno spojrzenie na to, co stworzyliśmy - na wzniesione przez nas ule - aby poznać nasze myśli i dążenia oraz to, jaki kształt nadajemy jednemu i drugiemu.
Czuję, że świat może byc bardziej metafizyczny, metaforyczny i poetczny niż nam się wydaje, a zarazem równie irracjonalny jak magia sympatyczna z typowo naukowego punktu widzenia. Nie zdziwiłbym się, gdyby to poezja - w szerokim tego złowa znaczeniu, jako rzeczywistość metafory, rymu oraz powtarzalnych kształtów, schematów i wzorów - rządziła światem. Świat nie jest logiczny - świat to piosenka