Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Raúl Valdés Vivó
![Raúl Valdés Vivó](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/47249/24683-140x200.jpg)
Źródło: ze zbiorów użytkownika takisobiejac
1
5,3/10
Pisze książki: popularnonaukowa
Urodzony: 21.09.1929
Kubański publicysta, dziennikarz i dyplomata. Socjalista. Ślepy zwolennik dyktatury Fidela Castro. Autor kilkunastu publikacji wychwalających socjalizm i ostro potępiających imperialistyczne zakusy państw zachodnich oraz USA.
Waźniejsze książki: "12 pequeños relatos vietnamitas" (nt. sytuacji w Wietnamie po tamtejszej wojnie),"Embajada en la selva y antes: Paralelo 17", "Los negros ciegos", "La brigada y el mutilado", "Argentina dentro de Martí", "Angola: Fin del Mito de los Mercenarios" (wydana w Polsce w 1977r. jako "Angola - koniec mitu najemników"),"Etiopía: la revolución desconocida" (nt. sytuacji w Etiopii po przejęciu rządów przez gen. Mengistu Haile Mariama).
Waźniejsze książki: "12 pequeños relatos vietnamitas" (nt. sytuacji w Wietnamie po tamtejszej wojnie),"Embajada en la selva y antes: Paralelo 17", "Los negros ciegos", "La brigada y el mutilado", "Argentina dentro de Martí", "Angola: Fin del Mito de los Mercenarios" (wydana w Polsce w 1977r. jako "Angola - koniec mitu najemników"),"Etiopía: la revolución desconocida" (nt. sytuacji w Etiopii po przejęciu rządów przez gen. Mengistu Haile Mariama).
5,3/10średnia ocena książek autora
3 przeczytało książki autora
6 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Angola - koniec mitu najemników Raúl Valdés Vivó ![Angola - koniec mitu najemników](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/89000/89558/352x500.jpg)
5,3
![Angola - koniec mitu najemników](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/89000/89558/352x500.jpg)
Reportaż przeprowadzony z dwóch perspektyw: dziennikarskiej, opisującej problem najemnictwa i zaangażowanej, gdzie autor jest na miejscu w Angoli u boku armii narodowowyzwoleńczej i uczestniczy w przesłuchaniach najemników, którzy przegrali z armią Angoli.
Książka zaczyna się zarysem historycznym armii, w duchu wojskowych prac Fryderyka Engelsa, charakteryzuje początki najemnictwa i jego pozycji w formacji feudalnej i kapitalistycznej, a następnie przedstawia zarys tychże we współczesności (lata 70 XX wieku).
Główną osią są życiorysy najemników, którzy przybyli z różnych kontynentów i stron świata walczyć z wojskami narodowowyzwoleńczymi.
Motyw? Pieniądze. Większość z nich w swoim cynizmie twierdzi, że gdyby MPLA oferowała wyższe stawki, to walczyliby u boku Czarnych przeciwko Białym. Tutaj najemnicy walczyli po stronie reakcyjnego FNLA Holdena, które było w praktyce narzędziem polityki neokolonialnej USA do pokrzyżowania planów wyzwolenia narodowego Angoli po obaleniu władzy faszystowskiej w Portugalii.
Autor opisuje los najemników z oddziału Cullana od początku do końca, tj. wpierw przedstawione są ich życiorysy, drogi życiowe które sprawiły że ludzie z różnych stron świata (Argentyny, USA, Anglii) stali się najemnikami, następnie przedstawiane są ich działania na polu terroryzmu.
Książka jest nie tylko zapisem działania ludzi zabijających za pieniądze, ich drogi życiowej i finalnego wyroku przed trybunałem w Luandzie, ale w szerszym kontekście opisuje działania i powiązania prywatnych firm typu SAS i agencji pokroju CIA w metodach rekrutowania najemników, poszukiwania ludzi wśród zubożałego, bezrobotnego i przestępczego elementu byłych wojskowych. Opisuje ona logistykę tych operacji: od pozyskiwania ludzi przez ich przerzut do Afryki, zadomowienie na miejscu, opis podstępów i oszustw, które sprawiają, że ludzie przyjechali tam dla innych (czy też tłumacząc się w przesłuchaniach mówili, że mieli inne niż mordowanie) motywów.
Daje to wgląd w pewną epokę w rozwoju historycznym Afryki, gdy ludność kontynentu postawiła na wyzwolenie, ale mocarstwa kolonii jeszcze nie pogodziły się z ich utratą i próbowały albo zagłuszyć zryw narodowowyzwoleńczy, albo już odnajdując się w nowych warunkach stworzyć podległe sobie marionetkowe rządy neokolonialne.