Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
1990
1965
Wspomnienia wojenne 1939-1946 Stanisław Kopański 
Czytałem wiele lat temu i w mojej ocenie ta książka to wręcz wydarzenie. Wspomnienia generała Stanisława Kopańskiego to bardzo pouczająca lektura, to bardzo cenne źródło nieocenionej wiedzy w temacie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Nieczęsto zdarza się czytać wspomnienia człowieka, który był świadkiem i uczestnikiem tak wielu ważnych wydarzeń. Generał Kopański w sposób bardzo wnikliwy opowiada o swoich wojennych losach, o wydarzeniach z września 1939 roku i lat późniejszych, o walkach we Francji i powstaniu Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich i walkach w obronie Tobruku, opowiada historię 3.Dywizji Strzelców Karpackich, opowiada o służbie pod brytyjskim dowództwem i wreszcie o Sztabie Naczelnego Wodza, którego był szefem, a wszystko to bardzo powściągliwie i w klimacie rzeczowej obserwacji. Książka zawiera sporo archiwalnych zdjęć. Napisana bardzo ładnym językiem i czyta się jak dobrze skonstruowaną powieść. Bardzo polecana szczególnie tym, których pragną poznać choć powierzchownie historię Polskich Sił Zbrojnych na Wygnaniu.
Wspomnienia wojenne 1939-1946 Stanisław Kopański
Trudno się czyta, gdyż tak jak autor (skromnie) zauważa w podsumowaniu, jest to próba spisania wspomnien przez żołnierza, zatem styl jest suchy i bezbarwny i nie dla szerokiego grona czytelników. Tytuł mówi sam za siebie - czyli wspomnienia obejmują lata IIWŚ + do tego rok po wojnie. Autor ma co opisywać, bo w kampanii wrześniowej był w Sztabie Generalnym i ten rozdział jest dramatyczną wyliczanką miejsc ewakuacji, miast które padały i ogólnej beznadziei. Potem chwila we Francji i rozkaz przejścia do Libanu celem stworzenia Brygady Karpackiej, następnie po kapitulacji Francuzów przejście do Palestyny, walki w Afryce (Tobruk),połączenie się z armią Gen. Andersa i objęcie roli Szefa Sztabu Naczelnego Wodza, którą pełnił do końca wojny. Jak widać historię przez duże H Gen. Kopański widział osobiście, zatem relacja nawet spisana żołnierskim stylem jest warta przeczytania. Szczególnie w uzupełnieniu wspomnień Andersa - pokazuje to poziom intelektualny naszej generalicji, patriotyzm i oddanie Ojczyźnie. Ale przyznaję, że z przerwami czytałem tę książkę przez kwartał
