Kopański Stanisław (1895-1976),inżynier, generał Wojska Polskiego. W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej. Od 1918 na różnych stanowiskach dowódczych w Wojsku Polskim. Od marca 1939 szef Oddziału III Sztabu Generalnego, w kampanii wrześniowej szef Oddziału Operacyjnego Sztabu Naczelnego Wodza. Organizator, od kwietnia 1940, i dowódca Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Palestynie. Brygada w październiku 1941 weszła w skład wojsk brytyjskich walczących przeciwko armii włoskiej i niemieckiej na Bliskim Wschodzie.

Walki o Tobruk

Między sierpniem a grudniem 1941 dowodził Brygadą w obronie Tobruku, następnie w walkach w rejonie El-Ghazala. Od czerwca 1942 do sierpnia 1943 dowódca 3 Dywizji Strzelców Karpackich, następnie szef Sztabu Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po wojnie na emigracji. Uchwałą Rady Ministrów z 28 XI 1946 pozbawiony (podobnie jak wielu innych, wybitnych wojskowych pozostających na emigracji, np.: W. Anders, S. Maczek) obywatelstwa polskiego.

Jeden z przywódców polskiej emigracji wojskowej na Zachodzie. W latach 1946-1948 inspektor Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Autor Wspomnień wojennych 1939-1946 (1961).