Dziennikarz muzyczny, absolwent warszawskiej PWSM, przez wiele lat związany z polskim radiem i telewizją. Autor licznych reportaży i relacji z najważniejszych imprez i festiwali muzycznych. Pomysłodawca i autor edycji radiowej, cyklu telewizyjnego, pierwszego w kraju wydawnictwa multimedialnego oraz książki pod wspólnym tytułem Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej. Autor książek o tematyce muzycznej, stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz STOART-u, laureat licznych nagród za całokształt działań na rzecz popularyzacji polskiej muzyki rozrywkowej i jazzowej, m.in. nagrody TVP, ZAiKS-u, Gloria Artis oraz Klio 2010 za Już nie zapomnisz mnie. Opowieść o Henryku Warsie.http://
Aż nie mogę uwierzyć, że tak łatwo można zepsuć książkę o tak fascynującej postaci. Po pół godziny lektury wiedziałam, że nie zmęczę do końca. Tysiąc wiorst do przejechania dla matki chrzestnej przesuwających chrzest o rok? A może tysiąc dziesięć, ktoś to mierzył?
Pełne nazwisko księdza udzielającego sakramentu? Naprawdę?
Ale że wielbię Żabczyńskiego miłością wielką, postanowiłam się nie poddawać bez walki.
Ale ileż można czytać o stopniach wojskowych całej rodziny czy przedmiotach szkolnych? Co mnie obchodzi dostateczna ocena aktora z teorii łączności, albo musztry wojskowej? Naprawdę trzeba wymienić wszystkie wojskowe przedmioty na świadectwie?
Każdą godzinę tego czytadła mogłabym streścić w pięć minut. Noo niech będzie, że w dziesięć. Tyle tam rzeczy wartych uwagi i naprawdę na temat. Reszta do kosza.
Uwielbiam stare kino i jego gwiazdy, a szczególnie Eugeniusza Bodo. Ta autobiografia to na pewno smaczny kąsek dla fanów Bodo, miłośników starego kina i przedwojennego kabaretu. Książka to efekt mrówczej pracy, zebrania źródeł. Momentami czyta się jej lekko a momentami nuży, nadmiar nieistotnych szczegółów. Brak głębszego wejrzenia w życie aktora, to jakim był człowiekiem ale lektura godna polecenia