Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Carter odemknął wzbudzającą nabożny lęk pokrywę trzeciej trumny. Wewnątrz spoczywała mumia króla otulona kartonażem ze złota i inkrustacji - kartonażem efektownym, wykwintnym i starannie wykonanym. Połyskując wspaniale na mrocznym tle płócien widniała naturalnej wielkości złota maska króla. Spoglądając na wizerunek młodego Tutanchamona Carter stwierdził, że jego odczucia nie dają się wyrazić słowami. Trzydzieści dwa stulecia minęły od czasu, gdy wzrok ludzki po raz ostatni spoczął na głębokich, ciemnych oczach młodego faraona ze złota. „Czas, mierzony krótkim ludzkim życiem, wydaje się tracić swą zwykłą perspektywę, gdy pojawia się taki widok, tak sugestywnie wskrzeszający uroczyste religijne rytuały minionej cywilizacji.” Są to słowa Cartera.
Złota maska była inkrustowana błękitną pastą szklaną, imitującą lapis lazuli. Ozdabiała ją ceremonialna broda i wieńczyło nakrycie głowy z przymocowanymi wizerunkami sępa i świętej kobry. Królewska maska promieniowała boską pięknością, zarazem był w niej spokojny smutek młodości przedwcześnie zgaszonej śmiercią. Można na nią spoglądać tuzin razy, setkę razy, a maska będzie mieć zawsze inny wyraz: czasem rzewność, czasem siłę, czasem pogodny spokój. Jest to z pewnością jeden z najpiękniejszych portretów, jakie kiedykolwiek stworzyła ludzkość.