Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Mourad Bourboune
![Mourad Bourboune](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/41144/66506-140x200.jpg)
1
8,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 22.01.1938
Algierski pisarz.
Tworzy w języku francuskim.
W swoim debiutanckim dziele, noweli pt. "Le Mont des genêts" (1962, polskie wydanie: "Jałowcowe wzgórze", Czytelnik, 1966),ukazał nastroje w społeczeństwie algierskim w przededniu podjęcia walki wyzwoleńczej w 1954 roku.
Kolejna książka, "Le Muezzin" ("Muezin"),napisana w 1968 roku, jest w pewnym sensie krytyką religijnego konserwatyzmu części Algierczyków.
Bourboune jest także autorem zbioru poematów zatytułowanych "Le Pèlerinage des païens" (1964).
W 1986 roku jego scenariusz posłużył reżyserowi Mohammadowi Lakhdarowi-Haminie do nakręcenia filmu pt. "La Dernière image", który w Polsce znany jest pod tytułem "Ostatni obraz".http://
Tworzy w języku francuskim.
W swoim debiutanckim dziele, noweli pt. "Le Mont des genêts" (1962, polskie wydanie: "Jałowcowe wzgórze", Czytelnik, 1966),ukazał nastroje w społeczeństwie algierskim w przededniu podjęcia walki wyzwoleńczej w 1954 roku.
Kolejna książka, "Le Muezzin" ("Muezin"),napisana w 1968 roku, jest w pewnym sensie krytyką religijnego konserwatyzmu części Algierczyków.
Bourboune jest także autorem zbioru poematów zatytułowanych "Le Pèlerinage des païens" (1964).
W 1986 roku jego scenariusz posłużył reżyserowi Mohammadowi Lakhdarowi-Haminie do nakręcenia filmu pt. "La Dernière image", który w Polsce znany jest pod tytułem "Ostatni obraz".http://
8,0/10średnia ocena książek autora
2 przeczytało książki autora
7 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Janowcowe wzgórze Mourad Bourboune ![Janowcowe wzgórze](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/133000/133713/352x500.jpg)
8,0
![Janowcowe wzgórze](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/133000/133713/352x500.jpg)
Przewracam pożółkłe stronice, tocząc zażarty bój z molami książkowymi, usiłując wyłuskać ocalałe wyleniałe litery… czyż to ja będę ostatnim w naszej bibliotece czytelnikiem niezauważonego autora piszącego pięknym poetyckim językiem? Akcja toczy się przez parę miesięcy 1954 roku w Casbah, muzułmańskiej dzielnicy Algieru, w którym to miejscu w dniu 1 listopada rozpoczęła się długa i krwawa droga Algierczyków do wyzwolenia spod okrutnej okupacji francuskiej. Spodziewać by się można dzieła z serii „Bóg, Honor, Ojczyzna”, ale nie, bohaterami są zwykli algierczycy, którzy poprzez wewnętrzną przemianę znajdują w sobie siłę, by podnieść się z niewolniczych kolan. I to dojrzewanie do buntu, metafizyczne spojrzenie wewnątrz siebie, stopniowe nabieranie świadomości, że jest się człowiekiem z prawem do godności, to lejtmotyw tej książki. Czego Arabowie nauczyli się od europejskich humanistów podczas 132 lat francuskiej okupacji? „jestem człowiekiem i nic co n i e l u d z k i e nie jest mi obce”, a czego oświecony lud francuski nie nauczył się od Arabów: „Ktokolwiek zabije człowieka, będzie sądzony, jakby zabił całą ludzkość, ktokolwiek ocali człowieka, będzie poważany, jakby ocalił całą ludzkość” (Koran). Francuskich zbrodniarzy nikt nie osądził we Francji, a ta hańbiąca wojna była tematem tabu we Francji do 1990 roku. Cóż dziwnego, że algierski pisarz piszący po francusku, wkraczający w 1962r. ze swoją książką w zakazane tereny, ukazujących algierczyków jako zwykłych ludzi, a nie czymś pośrednim między zwierzęciem a człowiekiem, pozostał głosem którego wolano we Francji nie słyszeć. I nie usłyszano, a ja nie liczę, by jego druga książka, Le Muezzin została przetłumaczono na język polski, jednym słowem Mourada Boourboune zasiada w niesłusznie ocenzurowanych przez swój i późniejszy czas loży pisarzy pominiętych.