Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant64
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński32
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Kaylie Jones
1
5,6/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzona: 05.08.1960
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://kayliejones.com/
5,6/10średnia ocena książek autora
66 przeczytało książki autora
43 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Córka żołnierza nie płacze Kaylie Jones
5,6
Dostałam tę książkę w prezencie i stwierdziłam jednogłośnie ze swoim leniwym alter ego, że szkoda byłoby jej nie przeczytać. Na początku oceniłam ją jako niewymownie nudną i niczego interesującego z sobą nie przekazującą, ale miałam nadzieję, że wkrótce zmienię swoje zdanie. Niestety, nie byłam w stanie dokończyć lektury, a naprawdę rzadko mi się to zdarza. Po połowie książki, nie tyle poirytowana, co zmęczona, odłożyłam ją na półkę. Dla mnie sprawiała wrażenie pisanej na siłę jako ambitne dzieło z przekazem, ale ja nie dopatrzyłam się w niej niczego wciągającego, a wręcz przeciwnie.
Córka żołnierza nie płacze Kaylie Jones
5,6
Beznadziejna! Bohaterka tylko piła (nie liczcie na to, że była wtedy śmieszna). Miała też romans z 15 lat starszym facetem, a tytułowy żołnierz-ojciec był 20 lat wcześniej przed opisanymi wydarzeniami na wojnie. Opisując swoje dzieciństwo (trzeba przyznać, że na początku była mowa o tym, że niektóre wydarzenia zostały wymyślone) autorka miała chyba jakieś urojenia. Innym razem miała zrobić coś strasznego: sfałszowała podpis ojca. Ludzie darujcie! To nie jest takie znowu straszne. Przy tym trudno mi nie wspomnieć, że to wydarzenie zajęło pół książki i bała się wyrzucenia ze szkoły i wypominano jej to do końca życia.