Bułgarski pisarz. Studiował rolnictwo w Płowdiwie, a także literaturoznawstwo w Bernie. Założyciel i redaktor naczelny (1926-1927) czasopisma literackiego Wedrina, skupiającego literatów i działaczy antyfaszystowskich.
Związany z modernizmem, naturalizmem i ekspresjonizmem, pisał opowiadania i powieści o tematyce wiejskiej, np. Zmej (1900). Także powieść historyczno-kronikarska o wojnach bałkańskich Wichyr (1922) oraz antyfaszystowska Choro (1926), będąca reakcją na zamach stanu w Bułgarii 1923. Sztuki (głównie komedie), publicystyka.
