Gilles Lambert

Bardzo ładnie są wydane książki o sztuce wydawnictwa Taschen. Bogato ilustrowane, na kredowym papierze pozwalają docenić piękno sztuki. Ale z Caravaggiem, muszę przyznać, mam mały problem... O ile cudownie według mnie malował ludzi, oddając w wyrazie twarzy cały charakter (szczególnie interesujące wydają mi się namalowane stare kobiety - ) o tyle właśnie to sprawia, że malowani przez niego młodzi mężczyźni są zupełnie dla mnie nie do przyjęcia. Oczywiście jest to ocena bardzo indywidualna, bo przecież każdy z nas sztukę odbiera inaczej, ale te wszystkie amorki są dla mnie po prostu hmm... odrażające. Być może jego widzenie zdeterminowała w jakiś sposób jego orientacja seksualna powiązana z hulaszczym i niepoczciwym trybem życia, ale , proszę, chociażby ten amor z okładki...w moich wyobrażeniach dokładnie tak musiał wyglądać młody homoseksualista z dworca ZOO mrugający na potencjalnego klienta z dworcowego wychodka...no, ale w końcu to sztuka, a ona ma różne twarze...