Jesteśmy społecznością, która kocha książki

System obozowy stworzony przez SS miał unicestwiać i rzeczywiście unicestwiał więźniów fizycznie. Przedtem jednak miał ich kaleczyć moralnie, zabijać ich psychikę, niszczyć w nich człowieczeństwo, ludzką godność. To także była zbrodnia.
Ale przecież nie wszyscy stawali się jej ofiarą. Człowiek bronił się przed nią wrażliwością sumienia, subtelnością uczuć, marzeniem, poczuciem solidarności i braterstwem.

Żywimy się padliną jak hieny... Ale nim pójdziemy z dymem... nażryjmy się chociaż.

Kochają się, coś im się przecież należy z tego podłego życia.

W Auschwitz zbrodniarze i oprawcy III Rzeszy wymordowali systematycznie prawie cztery miliony ludzi; Auschwitz to najbardziej skrajny i najbrutalniejszych przejaw rasowej buty i obłędu wielkości; to metody unicestwiania, które mogły wymyślić tylko mózgi pełne pogardy dla ludzi; Auschwitz to morze cierpień, męczarni, upokorzeń i śmiertelnego strachu; Auschwitz to rana zadana ludzkości, która nigdy nie będzie zaleczona.
Czy ktoś, kto pomyśli o Auschwitz, może bez uprzedzeń wierzyć, że ludzkość rozwija się, osiągając coraz wyższy stopień humanitaryzmu? Czy Auschwitz zapobiegnie nowym wojnom, obozom zagłady i grozie tortur?

Należy czynić wszystko, aby zapobiec nowym wojnom i obozom zagłady, należy czynić wszystko, aby ludzkość żyła w pokoju i dla pokoju.

Był to czas wielkiej próby, w której obok silnych charakterów występowały słabe i ułomne, i dopiero na ich tle te pierwsze zyskują właściwy wymiar i rangę. Powiedziałbym więcej, stają się bohaterskie, choć nie pomnikowe i patetyczne, lecz zwykłe, po prostu ludzkie.

Pierwszy raz w życiu widziałem konanie. Nigdy nie wyobrażałem sobie, że można tak długo umierać. [...] Ale ja jestem cały, żyję I chcę żyć!

Władza psuje niektórych ludzi, szczególnie młodych, niedoświadczonych, o dużych ambicjach fałszywie pojętych.

Ależ to inny świat, niż ten, w którym nam przyszło żyć- pomyślałem- i jaki piękny...

Bo w istocie miłość ta była nadzieją, ucieczką od okrucieństwa w inny świat i tęsknotą do tego innego świata. Podobną ucieczką od codzienności był daleki dom rodzinny, wspomnienia o najbliższych, marzenia o powrocie do nich.

Ludzie ludziom zgotowali ten los.