Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka adresowana do wszystkich osób chcących poprawić swoją tężyznę fizyczną. Trzon zawartości stanowi opis , także w formie graficznej ponad 140 ćwiczeń z użyciem sztangi i sztangielek oraz 30 z wyciągami. Przy każdym ćwiczeniu jest komentarz odnośnie grupy mięśniowej jaką angażuje, techniki oraz przydatności w poszczególnych dyscyplinach sportu. Część główną poprzedza ciekawy filozoficzny wstęp odnośnie ćwiczeń siłowych, a także zasady treningowe takie jak np. zwiększania obciążenia, superserii, treningu holistycznego, powtórzeń; oszukanych, wymuszonych, dynamicznych itp. Książka szczególnie powinna zainteresować osoby ćwiczące w domu. Zdaniem autora, znawcy kulturystyki i podnoszenia ciężarów niekoniecznie trzeba korzystać z nowoczesnej, profesjonalnej siłowni, gdyż te same efekty można osiągnąć trenując w domu, mając do dyspozycji podstawowy sprzęt. Chyba każdy kto choć trochę miał do czynienia z treningiem siłowym zdaje sobie sprawę, że najlepsze są ciężary wolne tzn. sztanga i sztangielki, natomiast maszyny poprzez ograniczony zakres ruchu mają drugorzędne znaczenie. Trening domowy, choć uboższy w sprzęt, ma jednak pewne plusy nad siłownią: nie trzeba tracić czasu na dojazdy oraz czekać aż zwolni się stanowisko do ćwiczeń. Czuć większą pewność będąc u siebie niż w neutralnym miejscu – większa koncentracja, gdyż nie rozprasza zachowanie, rozmowy innych ćwiczących. Mnie osobiście jak najbardziej trening w domu wystarcza, dysponując przeciętnymi warunkami fizycznymi trenuje głównie rekreacyjnie, dla zdrowia, bez żadnych używek, sztuczności... Traktuje trening z ciężarami czysto amatorsko – jako jedno z wielu aktywności fizycznych. Trenuje aktualnie raz w tygodniu wykonując po jednym podstawowym ćwiczeniu na każdą grupę mięśniową, poza tym regularnie uprawiam inne formy aktywności fizycznej np. pływanie. Uważam, że ważna jest różnorodność w sporcie. Oprócz siły także wydolność, wytrzymałość, gibkość... Owszem można i te cechy trenować na siłowni, choćby bieganie na bieżni, ale co to za frajda człapać w miejscu i patrzeć w ścianę, jak można sobie potruchtać w parku czy lesie? Nie chciałbym tu dyskredytować profesjonalnych siłowni, jednak podobnie jak autor „Kulturystyki dla każdego” uważam, że większość osób trenujących rekreacyjnie może sobie poradzić bez tego. Inna sprawa profesjonaliści, którzy mają w planach start w zawodach, ale ci stanowią mały odsetek spośród wszystkich uprawiających sporty.