Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Rok obrzędowy na wsi kociewskiej" to książka łącząca w sobie opowieść i pozycję etnograficzną - jej akcja dzieje się przez tytułowy rok, w ciągu którego pokazane jest życie młodej Aneczki i Franka. Przeplatane jest ono wiejskimi obyczajami dorocznymi oraz rodzinnymi, w których młodzi biorą udział. Z jednej strony mamy fabułę, z drugiej pojawiają się opisy obrzędów oraz wierzeń ludowych, czy to w narracji, czy też w wypowiedziach postaci. Wszystko napisane jest w gwarze kociewskiej (do której trzeba się trochę przyzwyczaić),co dodaje książce wyjątkowego klimatu - sprawia to wrażenie, jakby czytelnik dosłownie zanurzał się w tym czasie (końcówka lat 80. XIX wieku) i społeczności. Jest to "psiankna" historia, która pozwala spojrzeć na tradycje, które wciąż praktykowane są również i w innych częściach naszego kraju - święconka, barwienie jajek, dyngus, palenie gromnicy w trakcie burzy, przystrajanie domów zielenią na Zielone Świątki, puszczanie wianków na świętego Jana, dożynki.... Jedynie co, to zdziwił mnie fakt, że nie było opisanego żadnego zwyczaju palenia lub topienia Marzanny wiosną. Z minusów: przypisy do słów gwarowych znajdowały się na bocznych akapitach, gdzie również znajdowały się tytuły "rozdziałów", przez co - mam wrażenie - czasem się zbyt mocno rozjeżdżały, i dla przykładu przypis był na górze strony, a dane słowo w tekście na samym dole (rozumiem, że w niektórych miejscach trzeba było zamieścić z trzy czy cztery przypisy, oraz tytuł "rozdziału", więc wszystkie były ściśnięte w wolnym miejscu na stronie i nie zawsze były obok tego słowa w tekście, ale z pojedynczym przypisem trochę mi to nie grało). Przypis nr 129 ("obsypka") nie pojawił się przy tym słowie, przez co trzy następne przypisy były źle oznaczone w tekście (do "chojanki", która w tekście pojawiła się dwa razy z przypisem). Gdzieniegdzie zdarzały się też niepotrzebne otwarcia/zamknięcia (lub ich brak) cudzysłowu, brak spacji, przecinek wpisany w indeks górny. Często też koniec dialogu nie był zaznaczony myślnikiem albo nową linią i dalszy tekst zlewał się z wypowiedzią bohatera.