Pascal Quignard

Zupełnie nie rozumiem fenomenu tej książki... Erudyta? No cóż, w moim pojęciu, niestety, nie. Niczego nowego się nie dowiedziałam, a to co napisane, to tylko z jednej strony, nie ma w tej książce dyskusji, nie ma chociażby dwóch spojrzeń (gdzież tu mówić o wielości)są obrazy okraszone powielonymi zdaniami z mitologii, albo Biblii, (też zawężone spojrzenie, dlaczego tylko te dwa aspekty?)... Za to co znajdujemy? A no powtórzenia, i to nie dość trafne. (Nawet psychoanaliza dzisiejsza - a książka wydana jest w Polsce w 2008 roku). Lubię wydawnictwo Słowo/ Obraz/ Terytoria, ale to wydanie, nie wiem, czy tylko ja mam taki problem...? Książka (a szanuję) się rozsypuje w rękach, na papierze, zostają ślady, miała czcionka przy dłuższym obcowaniu z książką utrudnia czytanie, ale rozumiem zamysł wybrzmienia obrazów... Znajdziemy może ze dwa, trzy zdania warte zapamiętania, i dla tych właśnie zdań, daję dwie gwiazdki, a nie jedną. Jeśli ktoś pierwszy raz się styka z mitologią, obrazem i Biblią w tych okolicznościach,może to być (w jakiś sposób) dla niej/ dla niego atrakcyjne... Nie polecam na prezent, zwłaszcza tym, którzy/które interesują się socjologią,psychologią albo/i historią sztuki... Dobrze, że reprodukcje obrazów można sobie pooglądać, przynajmniej dopóty, dopóki książka nie ulegnie rozkładowi...