Laura Boccenti

Książki, w których autor porusza się po różnych dziedzinach nauki rozpoczynam czytać od fragmentu dotykającego tej, na której się znam. Niestety, pani profesor (?! - co za czasy!) O psychoanalizie Freuda pisze w sposób dowodzący jej absolutnej ignorancji, a właściwie wiedzy ujemnej. Psychoanaliza szeroko rozumiana jest częścią globalnej kultury i do wiedzy powszechnej należy, że wg Freuda aparat psychiczny składa się z Id (najogólniej: popędy),Superego (najogólniej: nakazy i normy z sumieniem, jako jego świadomą częścią) i ego (popularnie: "rozjemcą" pozostałych 2 struktur). Tymczasem autorka pisze, że sumienie "dla Freuda" jest "gmatwaniną wrodzonych popędów". To tak, jakby powiedzieć, że Dalaj Lama jest najwyższym dostojnikiem w Kościele katolickim. Myślę, że nie trudno zgodzić się z twierdzeniem, że czytanie pozostałego tekstu (tym samym zawierzenie autorce w dziedzinach, na których się znam zdecydowanie słabiej) byłoby głupotą. (Tak jak głupotą jest wypowiadanie się na temat, o którym nie ma się zielonego pojęcia.) Św. Tomasz powiedział, że głupota jest grzechem, dlatego ocena książki o treści religijnej nie może być inna.