Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznijmy od tego, że nie jestem "targetem" tej książki. Jestem w wieku średnim, w dodatku nie postrzegam wyborów (a ściślej - głosowania w wyborach) jako istoty demokracji. Polityka to nie oddawanie głosu do urny, ale aktywne uczestnictwo poprzez zaangażowanie w formalne i nieformalne organizacje i grupy oraz bezpośrednią działalność w jakimś temacie (również w formie działań bezpośrednich). Autorzy omawianej książeczki też zdają sobie z tego sprawę. Choć traktuje ona o politycznym plebiscycie, to zachęca przede wszystkim do przyglądania się programom, propozycjom, samym kandydatom. Istotą jest stworzenie dziecka politycznego, świadomego, krytycznego, chcącego decydować lub chociaż wpływać na kierunki rozwoju swej okolicy. Zabawne, że autorzy próbują przekonać, że "czasem decyduje jeden głos", a w książce pokazują zgoła inne przykłady. I mimowolnie orientujemy się, ze głosowanie większościowe nie jest demokratycznie, nie uwzględnia zdania wszystkich, nie jest oparte na konsensusie. Ale fragmenty, w których zachęcają do rozmów o polityce, przekonywania do swojego stanowiska, organizowanie się w grupy - są na pewno bezcenne. Wartością pozycji są też ilustracje - proste i ładne.