cytaty z książek autora " Owidiusz"
Aby sądzić o piękności,
bezpieczniej poczekać do dnia.
Noc i wino - źli doradcy.
Zwodniczy ma blask pochodnia.
Gdy zaś inne stworzenia wzrok spuszczają w ziemię, człowiek otrzymał postać wyniosłą, miał nakaz patrzeć w niebo, twarz zwracać ku gwiazdom.
Nadzieja jest źródłem miłości, nadzieja jest jej życiodajną siłą.
Lecz człowiek niczego pewny być nie może aż do ostatniej chwili. Nikogo z ludzi nie można nazwać szczęśliwym przed godziną zgonu.
Przede wszystkim w teatrach trzeba często gościć –
tam obfitość przerośnie wręcz twoje życzenia:
znajdziesz taką do uciech, taką do miłości,
taką na raz i taką, co do poślubienia.
Gdy chwila, która prawo ma tylko do ciała,
Przyjdzie, by kres ostatni życiu memu dała,
Wzniosę się częścią lepszą do niebios sklepienia
I nic mojego zatrzeć nie zdoła imienia.
Od tego ciosu mury by zadrżały razem z wieżami,
smok pozostał bez żadnej rany.
Idź do walki ufny w siebie, a wówczas - mogę ci przysiąc, oprze ci się z pięknych kobiet zaledwie jedna na tysiąc.
Ledwie skończonej prośby wysłuchała rzeka,
Miękka kora pieszczoną pierś Dafne powleka.
Widać włos w liściach, rękę niknącą w gałęzi,
Nogę, dawniej tak lekką, ziemia w sobie więzi,
Wierzch pokrywa jej czoło; i w drzewa postaci
Jeszcze nadobna Dafne piękności nie traci.
Jeszcze do niej Apollo silnym ogniem płonie,
Czuje bicie serca w zdrewniałym już łonie;
Przyciska lube drzewo dla pocałowania,
Ale i drzewo jeszcze uścisków zabrania.