Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyjaźń z samym sobą. Jeśli są w życiu każdego z nas - a są - okresy będące prawdziwym wyzwaniem (i to nie tylko dla nas samych, ale i dla naszego otoczenia) to bez wątpienia należy do nich okres dojrzewania. Wszyscy przez to przechodziliśmy i być może wielu z nas pamięta, z czym się ten specyficzny czas wiąże. Zmiany w wyglądzie fizycznym, konieczność poznawania siebie na nowo, burza hormonów i towarzyszące jej zmiany nastrojów, które niczym huragan zmiatają z obszaru pojmowania nasze dotychczasowe zdanie na temat siebie. To czas nowego definiowania własnego "ja", który należy do arcytrudnych w życiu każdego młodego człowieka... Przede wszystkim w sferze emocjonalnej. Właśnie na tym emocjonalnym aspekcie dojrzewania skupia się Karen Bluth w świetnej książce zatytułowanej "Na emocjonalnej karuzeli". Trudno jest sprowadzać okres dojrzewania tylko do jednej płaszczyzny, jednak jeśli przyjmiemy założenie, że najlepiej jest skupiać własne działania na płaszczyznach, na które mamy realny wpływ i możemy na nich coś zdziałać, to skupienie się na aspekcie psychologiczno-emocjonalnym będzie chyba najlepszym i najbardziej właściwym wyjściem. Czy mamy bowiem wpływ na zmiany w naszym wyglądzie fizycznym, czy też na zmiany hormonalne o podłożu genetycznym? Bynajmniej. Jednak na zmiany emocjonalne, na zmiany nastroju oraz na powiązane z nimi aspekty samooceny i kształtowania się naszego nowego, wewnętrznego "ja" - na to wpływ mamy już jak najbardziej. To właśnie chce nam powiedzieć w niniejszej publikacji jej autorka. Całość wywodów Karen Bluth sprowadza się w zasadzie (w wielkim uproszczeniu, ale jednak) do przybliżenia nastolatkom idei i postawy samowspółczucia (self-compassion),w której chodzi nie tylko o "współczucie" względem samego siebie (średnio to moim zdaniem brzmi w dosłownym tłumaczeniu, lepiej byłoby więc zatem powiedzieć, że chodzi o "zrozumienie" siebie),ale przede wszystkim o nabycie umiejętności zaprzyjaźnienia się z samym sobą w takim stopniu, aby móc tego nowego siebie zaakceptować i po prostu polubić. Samowspółczucie pojmowane w aspekcie psychologicznym to nic innego jak klucz do naszego dobrostanu, który to stan możemy osiągnąć poprzez nabycie możliwości regulacji własnych emocji, których stopniowo możemy się nauczyć i - nawet jeśli są one trudne - zacząć żyć będąc z nimi w zgodzie. Nie jest to łatwe i będzie to wymagać wiele wysiłku, skupienia, zachodu oraz ćwiczeń, warto jednak podjąć ów trud. Bluth proponuje w tym celu wykonanie całej serii opisanych w książce ćwiczeń, które bardzo mocno odwołują się do sprawdzonej na gruncie psychologicznym terapii ACT - a więc do teorii uważności i zaangażowania. ACT to stosunkowo nowy, ale dynamicznie rozwijający się nurt terapii behawioralnej. Najprościej mówiąc sprowadza się on do tego, że nasze emocjonalne stany negatywne powinniśmy zaakceptować (zamiast je zwalczać),a następnie przez zaangażowanie własne (i, ewentualnie, terapeuty) rozpracować, zrozumieć i stworzyć zestaw zachowań oraz reakcji o charakterze zaradczym, które umożliwią nam redukcję negatywnych skutków naszych emocjonalnych problemów. Innymi słowy ACT pozwala na efektywne podjęcie wysiłków zmierzających do radzenia sobie z niemożliwymi do uniknięcia przeżyciami obecnymi w naszym życiu. Dorastanie bez wątpienia do takich należy. Terapia ACT pozwala na uświadomienie młodemu człowiekowi, że ma prawo do przeżywania różnych stanów emocjonalnych: lęku, niewiary w siebie, stanów niskiej samooceny. Że jest to coś normalnego, że nie należy od tego uciekać. Właściwym wyjściem jest akceptacja zaistniałego stanu rzeczy, pogodzenie się z istnieniem i przyszłym występowaniem sytuacji podających w wątpliwość własną samoocenę, a następnie na stopniowym wypracowywaniu sposobów na redukcję wynikłych z tego emocjonalnych konsekwencji - w powiązaniu z modyfikacją własnych reakcji na nasze zmiany emocjonalne w taki sposób, by nie były one ukierunkowane na ucieczkę od problemów (a w konsekwencji od życia). W książce opisano szereg ćwiczeń w tym zakresie, których wspólnym mianownikiem jest konieczność zrozumienia siebie i zdystansowania się od spraw, które bez kontroli z naszej strony są w stanie nas zniszczyć. A wszystko to w odniesieniu do nastolatka ma na celu przede wszystkim jedno: zwiększenie poziomu samooceny. Dzięki niniejszej książce możesz osiągnąć kilka efektów: • Poznasz ćwiczenia i medytacje z zakresu samowspółczucia, które pozwolą ci zapanować nad emocjonalną karuzelą. • Nauczysz się korzystać z tych narzędzi na co dzień, czyniąc z tego naturalną, codzienną praktykę, jak mycie zębów. • Poradzisz sobie z bolesnymi uczuciami i trudnymi sprawami w swoim życiu. • Zaczniesz traktować siebie z większą życzliwością, mniej surowo i mniej krytycznie. • Poprawisz samoocenę i przezwyciężysz niepewność. • Polubisz i zaakceptujesz siebie. Nie będzie to, jak już wspomniałem, łatwe, ale warto podjąć wyzwanie i zawalczyć o samego siebie. Stawka jest bowiem wysoka, a jest nią nie tylko bieżąca perspektywa, sprowadzająca się do emocjonalnej równowagi, ale także perspektywa szersza (tudzież długoterminowa),w której młody człowiek wkroczy za chwilę w dorosłe życie, do którego powinien być on - także emocjonalnie - przygotowany. Gra jest więc zdecydowanie warta świeczki, a z tą książką w ręku każdy młody człowiek zyska w zmaganiach z własnym "ja" bardzo mocne wsparcie. GWP - dziękuję. #naemocjonalnejkaruzeli #emocje #dorastanie #zmiennenastroje #równowagaemocjonalna #wejściewdorosłość #act #terapiaact #samowspółczucie #selfcompassion #KarenBluth #gwp #gdańskiewydawnictwopsychologiczne #wewnątrzinazewnątrz #cosnapolce #dobraksiazka #czytamksiazki #psychologia #ksiazkipsychologiczne #bookstagram #bookreview https://cosnapolce.blogspot.com/2022/04/na-emocjonalnej-karuzeli-jak-pokonac.html