Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorzy odkrywają, że można normalnie, bardziej zdrowo i oszczędniej żyć bez samochodu, jako codziennego środka transportu używając roweru. Podróżują więc do Europy, głównie do Holandii i Danii, aby sprawdzić, jak wyglądają miasta, gdzie pieszych i rowerzystów nie traktuje się jak podludzi. Momentami książka sprawia wrażenie propagandy w amerykańskim stylu, bo zarówno inicjatywy opisywane w Kanadzie jak i w Stanach wyglądają na bardzo embrionalne. Więc w tekście entuzjazm zdaje się przerastać skalę osiągnięć opisywanych tam pasjonatów. Choć są też wskazane faktycznie spektakularne osiągnięcia w przywracaniu północnoamerykańskich miast do ludzkiej skali. Można też się przekonać, że nienawiść do osób jeżdżących rowerami nie jest wyłącznie polską specjalnością. Oby kiedyś do normalności opisywanej na przykładzie Holandii i Danii dojrzeli i nasi włodarze, planiści czy nawet kierowcy.