Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla miłośników sztuki. Zaintrygowanych Beksińskim. Chcących odkryć kolejny rąbek. Wszystkich nigdy nie zdołamy. Ciemny pokój. Zasłonięte okna. I myśli odbijające się od ścian. Tak kojarzy mi się twórczość Beksińskiego. Wiele w niej mroku, tajemniczości, wreszcie śmierci i choć każdy z nas nosi w sobie pierwiastek myślenia o skończoności to on był przeniknięty nim na wskroś. Ciemność Beksińskiego przyciąga. Ma w sobie coś, o czym często boimy się mówić głośno. Jego obrazy mówią za nas. Naskórkowa przyjemność. Brak symboli - jak swoją twórczość określał sam autor. Lęk metafizyczny. To wszystko zawiera w sobie ten album - najwyższych lotów. Wydanie z dbałością o szczegóły. Nie brakuje tu słów, ale sztuka jest punktem wyjścia. Fundamentem. Oddaje ducha Beksińskiego i zatrzymuje nas w wirze życia. Bo odchodzenie to przecież jego zwieńczenie, którego nikt w pełni nie odkrył. Jest tu rozwarstwienie. Egzystencjalizm. Swoisty danse makabre. Samotność do szpiku. Choć mi samej bliżej do jasności, to jednak przy tym malarstwie biorę głębszy oddech. Staję się zastanowieniem. W obliczu rozpadu tego co ziemskie biorę życie bardziej.