Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.

Wenecja ogląda swoje odbicie w wodzie. Od wielu stuleci siedzi pogrążona w głębokiej refleksji.

-Zachowujesz się, jakbyś był reżyserem chaosu - powiedział Bysshe.
- Wiem, wiem. Urodziłem się na własną zgubę.

Legendy stanowią najstarszą formę poezji.

...tam bowiem, gdzie jest cień, musi też być światło, a gdzie jest światło - musi być cień; kiedy rozlega się dźwięk, towarzyszy mu echo, a któż potrafiłby powiedzieć, gdzie kończy się jedno i zaczyna drugie?

Nie sposób ogarnąć go (Londynu) w całości, można go przeżyć tylko jako chaos uliczek i pasaży, dziedzińców i bulwarów, w którym może się zgubić nawet najbardziej obeznany mieszkaniec.

Wywodzimy się z przeszłości: jest ona w naszych słowach i w naszych gramatykach. Rozbrzmiewa na naszych ulicach i podwórcach tak głośno, że nie sposób kroczyć po kamieniach, nie wspominając tych, którzy po nich kroczyli przed nami; poprzedzające nasz wieki są niczym cień, który zaćmiewa zegary i zegarki naszych dzisiejszych rzemieślników, a w powstałym mroku przepychają się pomiędzy sobą rozmaite pokolenia. To z mroku czasu wychodzimy, i to do niego trzeba nam trafić z powrotem.

Za ziemskie przewinienia człowiek jest karany na ziemi.