Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie jest literatura górska Znana aktorka oraz charyzmatyczny lider wypraw wysokogórskich. To połączenie sprawiło że na książkę „Życie z Zawadą” miałam już dawno ochotę. Niestety po przeczytaniu pierwszych stu stron wiedziałam już, że nie o to mi chodziło. Aktorka skupia się na uczuciach (mam wrażenie, że bardziej swoich),listach, zapiskach. Wymienia wyjazdy swoje i męża. Przywołuje na karty książki znajomych wspólnych i osobnych i tworzy w ten sposób przysłowiowy groch z kapustą. O Andrzeju Zawadzie dowiadujemy się, że był człowiekiem introwertycznym, pełnym rozterek, choć kiedy uważał, że cel jest tego wart potrafił działać pewnie i zdecydowanie. Pani Anna pisze sporo o swojej artystycznej drodze życia, o rolach, wyjazdach i przyjaciołach z tym związanych. Jednakże z tła wciąż wylewają się „wielkie uczucia” aktorki. Najpierw 10 lat życia w niepewności jako „dziewczyna” Zawady i oczekiwania na upragnione małżeństwo a następnie rola satelitki swojego męża. Miałam wrażenie, że aktorka złapała upragnione szczęście i trzymała je mocno rękami nawet jeśli miałoby to je pokaleczyć. Po przeczytaniu książki jestem rozczarowana. Nie tego chciałam się dowiedzieć o tych dwóch znanych postaciach. Na samym początku Anna Milewska pisze, że książka ta miała być napisana przez Andrzeja Zawadę, ale ponieważ On nie zdążył, pisze Ona. Bardzo żałuję, że to nie Andrzej Zawada jest autorem, gdyż dałoby to czytelnikom poznania wielu niezwykłych przygód i doznań tego podróżnika a zamiast tego mamy spis dat, wyjazdów, znajomych i uczuć pani Anny Milewskiej.