Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doc. Henryk Chylarecki urodził się 21 grudnia 1919 r. w Bydgoszczy. W 1938 r. ukończył Gimnazjum Klasyczne im. Józefa Piłsudskiego w Bydgoszczy. Po zakończeniu wojny podjął studia na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Już w czasie studiów rozpoczął pracę naukową w Zakładzie Botaniki kierowanym przez prof. Konstantego Steckiego, specjalizując się w dendrologii. Po uzyskaniu absolutorium w 1949 r. pracował w urządzaniu lasu na terenie ówczesnych Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu i Gorzowie, a także w Stacji Bioekologicznej Instytutu Badawczego Leśnictwa w Ludwikowie. Równocześnie na zlecenie Okręgowego Zarządu PGR w Szczecinie zarządzał Arboretum w Przelewicach, gdzie wykonał kompletną inwentaryzację tego cennego obiektu dendrologicznego. W 1951 r. zdał egzamin inżynierski z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując dyplom inżyniera leśnictwa oraz magistra nauk agrotechnicznych.
W latach 1951-1954, na mocy nakazu pracy był zatrudniony w Lasach Państwowych: najpierw w nadleśnictwie wzorcowym Przyborów (Rejon Lasów Państwowych w Kożuchowie),a następnie w nadleśnictwach Wierzchlas i Ruda (Bydgoski Okręg Lasów Państwowych w Toruniu). W 1954 r. został zatrudniony w ówczesnym Zakładzie Dendrologii i Pomologii PAN w Kórniku. Doktorat nauk rolniczych uzyskał w 1962 r. w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie na podstawie rozprawy pt. "Studia nad rozwojem niektórych gatunków przeorzecha (Carya Nutt.) uprawianych w Polsce", napisanej pod kierownictwem prof. Stefana Kownasa. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk leśnych uzyskał w Akademii Rolniczej w Poznaniu w 1981 roku na podstawie rozprawy pt. "Badania nad rytmiką wzrostu i rozmnażania daglezji zielonej (Pseudotsuga taxifolia Britt.) w różnych warunkach siedliskowych w Polsce". W swej pracy naukowej zajmował się głównie przydatnością gospodarczą obcych gatunków drzew uprawianych w Polsce, ich dynamiką rozwojową w warunkach środowiska leśnego w Polsce oraz selekcją obcych gatunków drzew i krzewów pod kątem mrozoodporności. Opracował także rejonizację klimatyczną uprawy obcych gatunków w Polsce, proponując ich dobory dla środowisk zanieczyszczonych i zurbanizowanych. Opublikował kilkadziesiąt rozpraw, artykułów naukowych i popularnonaukowych, wykonał też wiele ekspertyz i projektów rewaloryzacji różnych obiektów parkowych w Polsce. Organizował i przez 30 lat kierował muzeum dendrologicznym w Instytucie Dendrologii PAN, gromadząc m.in. unikalne kolekcje próbek drewna. Przez kilkadziesiąt lat nieprzerwanie sprawował opiekę naukową nad arboretum w Przelewicach, przyczyniając się w decydującym stopniu do przywrócenia mu pełnej świetności. Z dniem 30 listopada 1987 r. przeszedł na emeryturę, jednak nadal pracował na etacie docenta w wymiarze połowy etatu do 31 marca 1990 r. Od czasów gimnazjalnych Jego życiową pasją było malarstwo i grafika. Na emeryturze wrócił do malarstwa pastelowego, a swoje dzieła z różnych okresów życia zaprezentował na wystawie w Muzeum Dendrologicznym Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku w 2011 roku.